Od poł. XVII w. do 1904 dobra w Bojadłach należały do rodziny von Kottwitz, z którą wiążą się dzieje pałacu, wzniesionego w 1707, po pożarze odbudowanego w 1735. W trakcie remontu, po zdewastowaniu w czasie wojny siedmioletniej, pałac ozdobiono sztukateriami rokokowymi. Był restaurowany po uszkodzeniu przez ogień w 1812 i poddany kapitalnemu remontowi w 1905. Barokowa rezydencja jest murowana, założona na planie podkowy z wydatnym ryzalitem między skrzydłami bocznymi, w układzie wnętrz dwutraktowa z sienią przelotową na osi centralnej, piętrowa, nakryta dachami dwuspadowymi. Zakomponowane symetrycznie elewacje zdobione są gzymsami i obramieniami okien, a fasada dodatkowo sztukatorską dekoracją rokokową, prawdopodobnie autorstwa Piotra Echtlera. Ryzalit zwieńczony jest trójkątnym przyczółkiem z tablicą erekcyjną i panopliami w polu. Mieszczące się w ryzalicie wejście główne, obramione rozwiniętym plastycznie portalem, poprzedzone jest wydzielonym balustradą tarasem z reprezentacyjnymi schodami. Prowadzącą na dziedziniec pałacowy bramę flankują bliźniacze pawilony, kwadratowe w rzucie, piętrowe, o dachach czterospadowych przechodzących w kopułę z latarnią. W zlokalizowanym na osi pałacu parku krajobrazowym zachowała się kwatera starszego założenia geometrycznego. Położone na obrzeżu dziedzińca pałacowego dwie oficyny z początku XIX w., mimo późniejszych przekształceń, zachowały znamiona stylowe klasycyzmu. Są murowane, prostokątne w rzucie, parterowe o dachach dwuspadowych.
Rokitno – bazylika mniejsza pw. Matki Bożej Rokitniańskiej
Kościół w Rokitnie należy do wybitnych przykładów sakralnej architektury doby baroku w Polsce. Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1378
