Pierwotny kościół z pocz. XIV w., przejęty w XVI w. na ponad 150 lat przez protestantów, został w 1846 gruntownie przebudowany, wg proj. Leonarda Dorst Schatzberga, otrzymując kształt neogotycki. Budowla jest orientowana, murowana, jednonawowa z prosto zamkniętym prezbiterium, zakrystią i kaplicą od północy. Od zachodu przylega, dostawiona w 1846, wieloboczna wieża konstrukcji słupowej o ścianach zwężających się ku górze, pokrytych łupkiem. We wnętrzu, przekrytym stropami, oprócz neogotyckiego wyposażenia, zachowały się gotycki ołtarz z XV w. i współczesna mu rzeźba św. Anny Samotrzeć, a także dzwon z 1469.
Menu