Zbudowany w kon. XVII w., jako ewangelicki, został w latach 1825–1829 powiększony o wieżę i przebudowany w stylu neogotyckim, zapewne wg proj. K. F. Schinkla (robotami kierował inspektor budowlany Elchner). Był restaurowany w 2006. Kościół jest orientowany, murowany, jednonawowy, z transeptem, zakrystią od północy i wieżą od zachodu, nakryty dachami dwuspadowymi. Wnętrze korpusu przekryte jest stropem, zakrystia sklepieniem kolebkowym. W północnym ramieniu transeptu znajduję się mauzoleum rodziny von Schöning, z barokowymi nagrobkami z alabastru i piaskowca, będącymi dziełami rzeźbiarzy berlińskich z kręgu Andreasa Schlütera.
Menu