Późnogotycka świątynia, przy odbudowie po pożarze w 1767 powiększona o transept, zniszczona w 1945, została odbudowana w latach 1980–1982. Kościół jest orientowany, murowany, na planie krzyża łacińskiego, od wschodu zamknięty poligonalnie, z zakrystią od wschodu i wieżą od zachodu, nakryty dachami o dwu, trzy i wielu połaciach.
Menu