Późnoromański, wzniesiony w pocz. XIII w., został w XV w. przedłużony w kierunku zachodnim, a w XVIII w. powiększony o zakrystię i kruchtę. W 1965 i 1996 poddany był renowacji. Kościół jest orientowany, murowany z cegły (starsza część) i kamienia, jednonawowy z kwadratowym w rzucie prezbiterium, zakończonym półkolistą absydą, zakrystią od północy i kruchtą od południa, nakryty dachami dwuspadowymi (zakrystia pulpitowym). Nawę przekrywa strop a prezbiterium drewniana kolebka przechodząca nad absydą w konchę. Zachowały się trzy romańskie okna absydy oraz kamienny uskokowy portal zamknięty półkolistą archiwoltą, uformowany wałkami i wklęskami. Opodal kościoła stoi brama-dzwonnica z XV w., murowana, w trzeciej kondygnacji szkieletowa, a w niej dzwon z 1414.
Menu