Został zbudowany w 1729 wg proj. Gulio Simonettiego, jako ewangelicki. Uszkodzony pożarem 1749 został odbudowany. W pocz. XX w. przekształcono elewacje – rozmieszczone w dwu poziomach okna zastąpiono pojedynczymi, wysokimi o smukłości charakterystycznej dla secesji. Kościół jest orientowany, murowany, jednonawowy z transeptem, trójbocznie zakończonym prezbiterium, z wieżą od zachodu, nakryty dachami wielospadowymi. Wnętrze przekryte sklepieniami krzyżowymi i kolebkowymi, opięte jest dwukondygnacyjnymi emporami.
Menu