Wzmiankowany w 1376, powstał znacznie wcześniej, a w XV i XVI w. został przebudowany i powiększony o wieżę, zakrystię i kaplicę. W XVIII w. powiększono okna. W pocz. XX w. i w latach 1976–1978 był restaurowany. Jest orientowany, murowany, jednonawowy z prosto zamkniętym prezbiterium, zakrystią i kaplicą od północy, kruchtą od południa, nakryty dachami dwuspadowymi. Wnętrze nawy, przesklepionej krzyżowo, zostało zmniejszone o powierzchnię wieży wtopionej w jej południowo-zachodni narożnik. Prezbiterium ma czteroprzęsłowe sklepienie sieciowe, zakrystia i kaplica, otwarta arkadowo do prezbiterium, żaglaste, kruchta krzyżowe. Wyposażenie wnętrza barokowe z 1. poł. XVIII w., w prezbiterium polichromia secesyjna wykonana przez braci Pohl ze Strzegomia. Zachował się dzwon z 1448.
Menu