Gotycka świątynia z XIV w. został powiększona w XV w. o wieżę i zakrystię, w XVII o kaplicę i w XIX o kruchtę. Był remontowany w 1933 i w latach 1966–1967. Od XVII w. do 1945 należał do protestantów. Jest orientowany, murowany z cegły, jednonawowy z prostokątnym w planie prezbiterium, zakrystią i kaplicą od północy, kruchtą od południa i wieżą od zachodu, nakryty dachami dwuspadowymi. Wieżę, w ostatniej kondygnacji drewnianą, nakrywa dach namiotowy. Wyposażenie pochodzi z okresu baroku i klasycyzmu.
Menu