W obecnej neoklasycystycznej postaci pałac ukształtowany został ok. poł. XIX w. przez gruntowną przebudowę barokowego dworu z XVII w., z którego zachowane są piwnice i zręby ścian. Od 1960 obiekt jest opuszczony i zaniedbany. Murowany, prostokątny w planie, dwutraktowy, nakryty niskim dachem czterospadowym. Elewacje z neoklasycystycznym wystrojem sztukatorskim, zaakcentowane są na osi poprzecznej czterokolumnowym gankiem (fasada) oraz pseudoryzalitem (elewacja ogrodowa) ozdobionym w drugiej kondygnacji antykizującymi figurami umieszczonymi w konchowych wnękach.
Menu