Wzniesiony w XIV w., został przebudowany w XV w. oraz ok. 1850, kiedy obniżono dachy. Był remontowany w 1934, 1977 i 2005. Jest orientowany, murowany z kamienia, jednonawowy z wyodrębnionym, zamkniętym poligonalnie prezbiterium, zakrystią od północy i kruchtą od południa. Nawę nakrywa dach dwuspadowy z drewnianą wieżą w kalenicy, prezbiterium dach wielospadowy. W zakrystii jest sklepienie kolebkowe, w pozostałych pomieszczeniach stropy. Do cenniejszych elementów wyposażenia należą późnogotycki tryptyk i manierystyczne epitafium autorstwa Kaspra Bergera.
Menu