Wzmiankowany w 1404, do czasu reformacji podlegał diecezji poznańskiej. W latach 1524–1654 był w rękach ewangelików. Ok. 1600 kościół został przebudowany – poszerzono nawę na południe. Był wielokrotnie remontowany, m.in. W 1654, 1721 i po pożarze 1765, gdy przy odbudowie otrzymał barokowe sklepienia. W 1830, 1889 i 1957 poddany był pracom restauracyjnym. Gotycko-renesansowa budowla jest orientowana, murowana, jednonawowa, w rzucie prostokątna, z zakrystią i kaplicą od północy, wieżą od zachodu i aneksem od południa, nakryta dachami wielospadowymi. Salowe wnętrze z otwartym arkadowo pomieszczeniem południowego aneksu, jak też zakrystia, kaplica i kruchta pod wieżą przekryte są sklepieniami kolebkowymi z lunetami. Cenniejszymi elementami wyposażenia są ołtarz główny (1603), ambona (1619) i rzeźba Chrystusa Frasobliwego z XVI w.
Menu