Zbudowany w XV w., został w 1. poł. XVI w. przekształcony we wnętrzu, a w 1876 gruntownie przebudowany w duchu neogotyku. Jest orientowany, murowany z kamienia i cegły, jednonawowy, z zachowanym w pierwotnej formie, zamkniętym trójbocznie, oskarpowanym prezbiterium, zakrystią od północy, kruchtą od południa i wieżą od zachodu. Nad prezbiterium
Barokowy kościół, pierwotnie ewangelicki, został zbudowany w latach 1696–1711 przez majstra Jana Karola Matuszka, wg proj. Bernarda Riegelana. Był restaurowany w XIX w. oraz w 1965 i 1983. Jest orientowany, murowany, jednonawowy z transeptem, prezbiterium szerokości nawy zamkniętym trójbocznie, półkolistą absydą od wschodu i wieżą, wtopioną w korpus, od zachodu.
Został zbudowany w XV w., jako salowy z trójbocznym zakończeniem od wschodu. Po gruntownej przebudowie w 1770 otrzymał kształt barokowy. Nieużytkowany od 1945 popadł w zaniedbanie bliskie ruinie. Murowany z kamienia i cegły, jest orientowany, salowy, na planie czteroboku o dłuższych bokach wykreślonych faliście, z kruchtą od północy, przesklepioną gwiaździście,
Zbudowany w 1912, jako ewangelicki, otrzymał architekturę wzorowaną na stylu barokowym. Jednonawowy na planie prostokąta, z wieżą wtopioną w zachodnią część budowli.
Zbudowany w 1780 w konstrukcji szkieletowej, jako ewangelicki, w nowszych czasach został otynkowany. Jest małą, w założeniu prostokątną budowlą, nakrytą dachem dwuspadowym z drewnianą wieżą wtopioną w jego zachodnią część.
Został wzniesiony w 2. poł. XIX w., neogotycki, jednonawowy, z wyodrębnionym prezbiterium od wschodu i wieżą od zachodu.
Wzniesiony w 3. ćw. XIII w., powiększony o wieżę w XV w., został w 1695 przebudowany (podwyższenie wieży, dostawienie zakrystii). W kolejnej przebudowie, w kon. XIX w., podwyższono mury kościoła, obniżono dach i przekształcono okna. Jest orientowany, murowany z kamienia i rudy darniowej, jednonawowy z prostokątnym w planie prezbiterium, zakrystią
Został zbudowany w 4. ćw. XIII w., powiększony o zakrystię i wieżę w kon. XV w., przesklepiony w XVI w. W czasach nowożytnych do kościoła dostawiono kaplicę i kruchtę oraz wzbogacono wyposażenie wnętrza z fundacji augustianów żagańskich, sprawujących patronat nad świątynią. Był remontowany w XVIII w. oraz w 1894 i
Średniowieczny kościół, wzmiankowany w 1376, spłonął w 1802. Obecny, wzniesiony w 1817, jest budowlą orientowaną, murowaną, salową na rzucie prostokąta, z czworoboczną wieżą od zachodu, nakrytą dachem dwuspadowym.
Wzmiankowany w 1303 wśród kościołów biskupstwa poznańskiego. Obecny, wzniesiony w XV w., został przebudowany w XVII i XVIII w. Powiększony o zakrystię w XIX w. Jest orientowany, murowany, salowy o trójbocznym zamknięciu od wschodu, z wieżą od zachodu, nakryty dachem wielospadowym.
