Zbudowany w 1869 na miejscu drewnianego. Pierwotnie ewangelicki, neogotycki, murowany, prostokątny w planie, z pięcioboczną absydą prezbiterialną, z wieżą od zachodu.
Pierwotnie ewangelicki, został wzniesiony w 1867, w konstrukcji szkieletowej. Prostokątny w planie, z pięcioboczną absydą prezbiterialną, nakryty jest dachami dwuspadowym i wielospadowym. Pośród budowli sakralnych wyróżnia się dekoracyjnym układem elementów konstrukcyjnych.
Henryk Brodaty przekazał wieś założonemu w 1217 klasztorowi augustianów w Nowogrodzie Bobrzańskim. Wzniesiony przez konwent kościół w Brzeźnicy, został przebudowany w XIV w. Z gotyckiej budowli przetrwała tylko wieża, którą wykorzystano wznosząc w latach 1703–1705 obecną, barokową świątynię. Jest to budowla orientowana, murowana, w układzie planu i bryłą nawiązująca do
Wzniesiony został w 1903, jako ewangelicki. Jest murowany, stylowo nawiązujący do gotyku, jednonawowy z wieżą od zachodu.
Neogotycki, zbudowany w latach 1859–1861, jest orientowany, murowany, jednonawowy, z prezbiterium zamkniętym trójbocznie oraz wieżą od zachodu, zwieńczoną strzelistym hełmem.
Powstał w 1607, na zrębach kościoła gotyckiego, wzmiankowanego w 1376, ufundowany przez rodzinę von Kottwitz. Po zniszczeniu przez pożar w 1674, został odbudowany (konsekracja 1695), a w 70. latach XVIII w. wyposażony przez Katarzynę von Skronsky. Był remontowany w 1970 i 1984. Jest budowlą orientowaną, murowaną, salową na rzucie prostokąta,
Powstał w XVII w. z fundacji Promnitzów, jako ewangelicki. W 1693 dobudowano wieżę proj. Caspra Richtera. W 1725, w oparciu o projekt Georga Bähra, kościół został przebudowany, otrzymując dwie kruchty, a we wnętrzu lożę kolatorską. Opuszczony od 1945, został w latach 1981–1983 odbudowany. Jest budowlą orientowaną, murowaną, jednoprzestrzenną, zamkniętą od
Zbudowany ok. poł. XIX w. (dzwon z datą 1854), w kształcie nawiązującym do stylów historycznych, jest murowany z cegły, prostokątny w rzucie, z absydą od wschodu i wieżą od zachodu.
Zbudowany po połowie XIII w., od 1296 był pod patronatem konwentu augustianów w Żaganiu. W XV w. został powiększony o zakrystię i wieżę z kruchtą w przyziemiu, a drewnianą kolebę w prezbiterium zastąpiono sklepieniem. W XVI w. przesklepiono także nawę. W XIX w. zdjęto zagrożone sklepienie sieciowe nawy, wprowadzając strop
Został zbudowany w 1648, jako ewangelicki, na miejscu starszego, wzmiankowanego w 1426. Był remontowany w 1690, gdy dostawiono wieżę, w latach 1709–1711 (dobudowanie krucht) i 1901. W 1968 w miejsce drewnianej zakrystii postawiono murowaną. Jest budowlą orientowaną, drewnianą konstrukcji zrębowej, przedsionki – szkieletowej; salowy z dwiema kruchtami od południa i
