Wzmiankowany w 1374, powstał ok. 100 lat wcześniej. W XV w. gotycki kościół został powiększony o wieżę, a w XVII w. o zakrystię. W czasach nowożytnych przekształcono wszystkie okna i obniżono pozorne sklepienie prezbiterium. W 1821 dostawiono kruchtę i kaplicę nagrobną, a w 1882 wieżę zwieńczono nowym hełmem. W latach
Ufundowany w 1414 przez Rechenbergów – ówczesnych właścicieli tutejszych dóbr, w XVI w. został powiększony o zakrystię, a w XVII w. dostawiono kaplicę i powiększono okna. Kościół jest orientowany, murowany z kamienia i cegły, salowy, od wschodu zamknięty trójbocznie, z zakrystią i kaplicą od północy, z wieżą od zachodu. Korpus
Neogotycki, zbudowany w 1855 na miejscu starszego. Jest orientowany, murowany, jednonawowy, z pięcioboczną absydą prezbiterialną. Wnętrze, przekryte stropem, posiada barokowe wyposażenie z poprzedniej świątyni: ołtarz główny, ambona, chrzcielnica.
Zbudowany w 2. poł. XIII w., w XV w. został powiększony o wieżę, a w XVI w. o zakrystię. W okresie baroku został przebudowany. Spalony w XIX w., pozostawał w ruinie do 1975, gdy podjęto jego odbudowę. Jest orientowany, murowany z kamienia narzutowego, jednonawowy, z prostokątnym w planie prezbiterium, zakrystią
Wzniesiony w latach 1757–1758, jako ewangelicki, z fundacji Kottwitzów – ówczesnych dziedziców wsi. Był remontowany ok. 1800, gdy wieża otrzymała nowe pokrycie oraz w 1985 i 1998. Zbudowany w konstrukcji szkieletowej, jest orientowany, założony na planie wydłużonego ośmioboku, z zakrystią od wschodu, kruchtami od południa i północy, z wieżą od
Powstały zapewne w XV w., w bryle zachował charakter gotycki. W latach 1538 – 1668 był w rękach protestantów. W czasie odbudowy po spaleniu w 1599 wnętrze zostało przesklepione. Jest murowany, jednonawowy z zamkniętym trójbocznie prezbiterium, zakrystią od północy i dwoma przedsionkami od południa, nakryty dachami dwu- i wielospadowymi. Prezbiterium
Gotycki, istniał zapewne już w 1323, gdy został wymieniony w źródłach. Był wielokrotnie remontowany, m.in. W 1619 oraz w XVIII, XIX w. i ostatnio w 80 latach XX w. Od czasu reformacji do 1668 był w rękach protestantów. Jest orientowany, murowany z kamienia, na zewnątrz nietynkowany, jednonawowy, z trójbocznie zamkniętym
Zbudowany ok. poł. XIX w., posiada architekturę nawiązującą do stylów historycznych, głównie romanizmu i gotyku. Jednonawowy z absydą od wschodu i wieżą od zachodu.
Gotycki, zbudowany w XV w., był remontowany w XVIII i XIX w. oraz w okresie po 1945. Kościół jest orientowany, murowany, jednoprzestrzenny, od wschodu zamknięty trójbocznie, nakryty dachem wielospadowym. Wnętrze przekryte jest stropem drewnianym i wyposażone w empory, pochodzące z 1790. Od czasów reformacji do 1945 świątynia służyła protestantom.
Powstał na miejscu znanego z ikonografii kościoła późnogotyckiego, wzniesiony w latach 1853–1857 według projektu Augusta Stüllera. Jest budowlą orientowaną, murowaną, trójnawową w układzie bazylikowym z eliptyczną w obrysie absydą od wschodu i wieżą od zachodu. Bobrówka, gm. Torzym, pow. sulęciński – Kościół filialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego Gotycki, zbudowany w
