W dniach 28-29 lipca 2009 r. Pan Juliusz Wendland z Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków w Warszawie gościł w Zielonej Górze. W tym czasie przeprowadził on szkolenie dla pracowników Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Zielonej Górze dotyczące prowadzenia rejestru zabytków i zasad dokonywania wpisów i weryfikacji rejestru. Jego cenne rady, stanowiące wynik wieloletnich doświadczeń zawodowych, były niezwykle pomocne dla młodej kadry
W dniu 21 lipca 2009 r. odbyło się robocze spotkanie Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków B. Bielinis-Kopeć z projektantami i właścicielami zabytkowego pałacu w Bogaczowie. Zabytek poddano szczegółowym oględzinom, omówiono zakres i możliwości jego adaptacji. Od wielu lat opuszczony obiekt czeka na druga szansę. Nowi właściciele planują rozpocząć od tego co najważniejsze – od remontu dachu, który ma zostać rozpoczęty jeszcze w tym roku. W dalszej kolejności wykonany zostanie
Majątek składa się z rezydencji dworskiej, części gospodarczej oraz kolonii mieszkalnej. Dwór wraz z obszernym dziedzińcem gospodarczym oraz parkiem zajmuje teren w północno-zachodniej części wsi, pomiędzy zabudową siedliskową, przy drodze z Pełczyc do Strzelec Krajeńskich. We wschodniej części założenia rezydencjonalnego zlokalizowany jest park krajobrazowy, przechodzący w kompleks leśny. Od strony południowej rozciąga się ogród ze stawem. Pomiędzy parkiem a dziedzińcem gospodarczym usytuowany jest dwór. Po południowej stronie podwórza, tuż przed dworem,
Najstarsza wzmianka o pierwszych właścicielach dóbr w Bogaczowie (niem. Reichenau) pochodzi dopiero z 1441 roku, choć wieś powstała dużo wcześniej. Informacja ta stwierdza, iż 3/4 wsi z prawem patronatu nad kościołem i wyższym sądownictwem znajduje się w rękach rodziny von Niesemeuschel, która zakupiła dobra od rodziny von Rabenau z Kosierza. W 1551 roku Adam von Niesemeuschel kupił od Rothenburgów pozostałą część Bogaczowa, scalając tym samym dobra. Jednak po śmierci Adama w 1560 roku następuje podział
