Został zbudowany w 1690 przez jezuitów, jako dom gościnny dla pielgrzymujących do cudownej fgury Matki Bożej. Przebudowany w XIX w. na mieszkania. Jest murowany, prostokątny w planie, dwutraktowy, piętrowy, nakryty dachem dwuspadowym.
Od 1646 dobra klenickie należały do klasztoru jezuitów w Otyniu, a od 1793 do książęcego rodu Bironów – Ernesta i kolejnych sukcesorów, od 1891 do Marii – wnuczki Doroty Talleyrand – Perigord, wydanej za księcia Antoniego Radziwiłła. W 1884 powstała tu letnia rezydencja, rozbudowana w 1905 przez budowniczego Dimke według
W 1424 wymieniony wśród kościołów diecezji poznańskiej. Obecny, klasycystyczny, został wzniesiony w 1793 na miejscu drewnianego; ok. 1850 przebudowany. Jest murowany, trójnawowy, z poligonalnie zamkniętym prezbiterium skierowanym na południe i wieżą od północy, nakryty dachem dwuspadowym (nawa) i wielospadowym. Wnętrze przekryte stropami, wspartymi przez 18 kolumn międzynawowych. Uważana za cudowną
Park pałacowy położony jest w pd. części wsi Klenica (niem. Kleinitz). Całość założenia rozplanowana jest na osi wsch.-zach. Teren parku ograniczają od pn. zabudowania wiejskie i wał przeciwpowodziowy rzeki Odry, w części wsch. grunty rolne, rów i droga gruntowa, od pd. pola, zaś zach. ścianę stanowią ogrody i zabudowania folwarczne.
W dniu 13 października 2012 r. w kosciele pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Klępsku odbędzie się prezentacja Lubuskiego Szlaku Organowego. „ PROGRAM 16.20 Inauguracja – Ks. Olgierd Banaś proboszcz kościoła pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Klępsku 16.35 Wystąpienia: „Lubuski Szlak Organowy szansą wzmocnienia potencjału turystycznego i kulturowego regionu” –
Dwór Dwór zwany domem gościnnym usytuowany jest w południowo-zachodniej części wsi i należy do zespołu pałacowo-folwarczno-parkowego. Położony jest między podwórzem gospodarczym zlokalizowanym od zachodu, a ogrodem, za którym od wschodu leży park krajobrazowy z pałacem wzniesionym w 1884 roku. Budynek jest użytkowany i pełni funkcję mieszkalną. W roku 1649 dobra
