Wybudowany ok. poł. XIX w. przez rodzinę Kęszyckich w stylu nawiązującym do klasycyzmu. Pałac jest murowany, w planie prostokątny z cylindrycznymi wieżami w narożach południowego boku, parterowy z mieszkalnym półpiętrem, nakryty dachem dwuspadowym. Trzykondygnacyjne wieże zwieńczone są tarasami. Elewacje zdobione są boniowaniem, a fasada wzbogacona pozornym ryzalitem z wejściem poprzedzonym
Został wzniesiony w latach 1857-1860 na miejscu drewnianego, z fundacji tamtejszej dziedziczki Nymphii Kęszyckiej. Neogotycka budowla jest orientowana, ceglana, jednonawowa z wyniosłą, bogato ukształtowaną wieżą.
Zabytek został skradziony w wyniku włamania w nocy z 2 na 3 lipca do krypty w kościele pw. św. Bartłomieja Apostoła w Lginiu. Epitafium inskrypcyjne w formie odlewanej, metalowej (żeliwnej) płyty, w kształcie tarczy herbowej. Inskrypcja (litery wypukłe) w języku łacińskim, rozmieszczona w 16 wersach (tekst niemożliwy do odczytania na
Dwór wraz z założeniem parkowym w Lginiu (niem. Ilgen) położony jest w pd.- zach. części wsi, niedaleko jeziora Lgińsko. W odległości ok. 100 m od dworu w kierunku pd. znajduje się gorzelnia, a w kierunku pd.-wsch. stary młyn. Przy pd.-zach. narożniku rezydencji stoi dawna oficyna. Wsch. elewacja frontowa dworu usytuowana
Pałac wraz z założeniem parkowym położony jest w południowo-zachodniej części wsi, niedaleko jeziora Lgińsko. W odległości ok. 100 m od pałacu w kierunku południowym znajduje się gorzelnia, a w kierunku południowo-wschodnim stary młyn. Przy południowo-zachodnim narożniku rezydencji stoi dawna oficyna. Wschodnia elewacja frontowa pałacu usytuowana jest na osi widokowej w
