Pod koniec lutego 2024 r. Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał do rejestru zabytków obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem pochodzący z kościoła fil. pw. św. Marcina w Gołaszynie, gm. Nowe Miasteczko. Postępowanie w sprawie zostało przeprowadzone z urzędu, po odzyskaniu zabytku w wyniku działań restytucyjnych przeprowadzonych przez Departament Restytucji Dóbr Kultury
Do Parafii Rzymskokatolickiej pw. św. Marii Magdaleny w Nowym Miasteczku po prawie 60 latach powrócił obraz predelli gotyckiego ołtarza z malowanym przedstawieniem Chrystusa i dwunastu apostołów, pochodzący z kościoła w Gołaszynie. Obraz ten prawdopodobnie już od 1965 r. (A. Ziomecka podaje, w co trudno uwierzyć, że prace te trwały od
W 2023 r., po wielu latach odnaleziona została gotycka Pietà należąca do wyposażenia kościoła parafialnego pw. św. Marii Magdaleny w Nowym Miasteczku. Z uwagi na fakt, iż od lat obiektu nie było w kościele, a kolejne zapytania kierowane zarówno do właściciela, jak i do Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze
Po wielu latach odnaleziona została gotycka Pietà należąca do wyposażenia kościoła parafialnego pw. św. Marii Magdaleny w Nowym Miasteczku. Rzeźba ta jest objęta ochroną prawną poprzez wpis do Księgi B rejestru zabytków pod nr 63 poz. 27. Z uwagi na fakt, iż od lat obiektu nie było w kościele (zapisy
Zachowała się zwarta zabudowa przy Rynku i wychodzących z niego ulicach, pochodząca z XVIII i XIX w., piętrowa, sytuowana kalenicowo i szczytowo.
Położona przy kościele parafialnym. Została zbudowana w 1811 w stylu klasycystycznym. Jest murowana, prostokątna w planie, parterowa z użytkowym poddaszem, nakryta dachem naczółkowym. Wejście w fasadzie prowadzi przez wgłębiony, dwukolumnowy portyk.
Do pożaru w 1633 ratusz miał konstrukcję szkieletową. Z budowli barokowej wzniesionej w 1665 przetrwała tylko wieża, a pozostałe partie zostały gruntownie przebudowane bądź wzniesione od podstaw w latach 1818–1821 (skrzydło zachodnie) i w latach 1877–1879. W 1979 wyremontowano wieżę, stabilizując jej elementy konstrukcyjne. Ratusz jest murowany, założony na planie
Poewangelicki, zbudowany w 1785, wzbogacony o wieżę w 1888. Po 1945 użytkowany jako magazyn, w 1985 przejęty przez parafę i do 1990 odrestaurowany. Jest budowlą barokową, stroną prezbiterialną skierowaną na północ, murowaną, salową o prostokątnym planie, nakrytą dachem mansardowym z neobarokową wieżą od południa,. Wnętrze przekryte stropem, opięte jest emporami.
Wzmianka o parafi w Nowym Miasteczku w 1305 nie wiąże się z obecnym kościołem, wzniesionym trochę później. Odbudowując kościół po pożarze w 1484 dostawiono od południa zakrystię i przekryto wnętrze sklepieniami. Ok. poł. XVI w. świątynię powiększono o nawę południową i wieżę. W czasie pożaru miasta w 1633 kościół został
Miasto, położone przy drodze z Polkowic do Kożuchowa, rozwinęło się najpewniej z osady targowej. W 1296 wymienione zostało, jako siedziba okręgu administracyjnego w księstwie głogowskim. Od XV w. Nowe Miasteczko było własnością prywatną zmieniających się rodów rycerskich, a w latach 1645–1773 klasztoru jezuitów w Otyniu. Rzemiosło usługowe, lokalny handel i
