Zbudowany w XV w., na miejscu starszego, wzmiankowanego w 1235, późnogotycki. W 1605, 1632, i 1660 kościół niszczony był pożarami. W latach 1881-1882 świątynię przebudowano, przedłużając nawę w kierunku zachodnim oraz dostawiając neogotycką wieżę i kaplicę. Jest orientowany, murowany, salowy zamknięty od wschodu trójbocznie, z zakrystią od północy, kaplicą od południa, wieżą od zachodu. Nawę przekrywa strop drewniany, zakrystię i mieszczącą się nad nią emporę sklepienia krzyżowo-żebrowe. Dużej wartości artystycznej wyposażenie wnętrza z XVII i XVIII w., to m.in. ołtarze, rzeźby, obrazy, stalle, ławy i paramenty liturgiczne.
Menu