Wzniesiony po spaleniu w 1660 starszej świątyni, wzmiankowanej w 1439 i 1510, został w XVIII w. powiększony o kaplicę. W latach 1978–1980 kościół rozbudowano wg proj. Z. Dłużewskiego, dostawiając dwa aneksy. Jest orientowany, murowany, jednonawowy na planie kwadratu, z półkoliście zamkniętym prezbiterium, zakrystią i kaplicą od północy oraz dobudówkami od południa i zachodu. Nawa i prezbiterium mają stropy, zakrystia sklepienie krzyżowe, a kaplica żaglaste. Barokowy rodowód kościoła poświadczają faliście uformowane szczyty nawy i kaplicy.
Menu