Bobrówko – Dwór

Majątek składa się z rezydencji dworskiej, części gospodarczej oraz kolonii mieszkalnej. Dwór wraz z obszernym dziedzińcem gospodarczym oraz parkiem zajmuje teren w pół­nocno-zachodniej części wsi, pomiędzy zabudową siedliskową, przy drodze z Pełczyc do Strzelec Krajeńskich. We wschodniej części założenia rezydencjonalnego zlokalizowany jest park krajobrazowy, przechodzący w kompleks leśny. Od strony południowej rozciąga się ogród ze stawem. Pomiędzy parkiem a dziedzińcem gospodarczym usytuowany jest dwór. Po południowej stronie podwórza, tuż przed dworem, znajdują się dawne czworaki dla służby. Zasadniczą część założenia tworzy wydłużony dziedziniec gospodarczy, usytuowany na osi wschód-zachód. Wokół czworokątnego podwórza ustawione są zabudowania folwarczne. Od wschodu podwórze zamyka dwór, zaś od zachodu ogrodzenie z centralnie umieszczoną bramą wjazdową.

Dwór w Bobrówku (niem. Breitenstein) stanowił siedzibę rodu von der Osten, w posiada­niu której wieś znajdowała się od średniowiecza aż do około poł. XIX wieku. Następnie, w latach 1835-1914, znajdował się on we władaniu rodziny Fleicherów. Dwór jest budow­lą niejednorodną chronologicznie, ukształtowaną w kilku fazach budowlanych. XVIII-wieczne relikty konstrukcji budowli zachowały się w piwnicach. Kolejne przekształcenia budynku przypadają na XIX stulecie. Pod koniec XIX wieku rozbudowano dwór o skrzy­dło południowe i ryzalit skrzydła głównego, ukształtowane w stylu eklektycznym.

Budynek założony jest na planie wydłużonego prostokąta, ustawiony na osi północ-połu­dnie. Od strony południowej, do głównej części budynku przylega skrzydło boczne usta­wione prostopadle. Jest to budowla murowana i podpiwniczona. Część zasadnicza bry­ły jest parterowa z wysokim, dwuspadowym dachem. Dwukondygnacyjne skrzydło bocz­ne nakrywa dach mansardowy z lukarnami. Elewacje – frontowa oraz tylna – posiadają ten sam dziewięcioosiowy układ kompozycji. Na osi środkowej elewacji frontowej skrzy­dła głównego znajduje się ryzalit z wejściem. Od strony elewacji bocznej – południowej usytuowany jest filarowy ganek z dwoma tarasami. Wystrój architektoniczny elewacji jest skromny, składa się z boniowań na narożnikach skrzydła głównego wraz z ryzalitem oraz skrzydła bocznego – południowego, profilowanych opasek i gzymsów nadokiennych. Na elewacjach skrzydła bocznego występują gzymsy międzykondygnacyjne i belkowanie z kroksztynami. Układ wnętrza skrzydła głównego jest dwuipółtraktowy, z wewnętrznym korytarzem. Na osi traktu frontowego umieszczony jest hol. W części pomieszczeń o cha­rakterze reprezentacyjnym zachował się historyczny wystrój. We wnętrzu obszernej sali ko­minkowej zachował się wystrój sztukatorski w formie faset i plafonów na suficie, parkiet oraz do niedawna marmurowy neorokokowy kominek, który został skradzio­ny. Podobnie w sali balowej, znajdują się sztukaterie sufitowe oraz ozdobne płyciny i pila­stry ścienne.

Od czasu zakończenia II wojny światowej, w obiekcie nie prowadzono gruntownych prac remontowych, poza bieżącymi naprawami pokrycia dachowego oraz malowaniem wnę­trza. Po 1945 roku dwór w Bobrówku wraz z folwarkiem i parkiem zostały znacjonalizo­wane. W okresie od 1950 roku do 1964 roku w budynku mieściło się więzienie dla kobiet. W 1964 roku dwór przeszedł na własność Strzeleckiego Kombinatu Rolnego. Pozostając w zasobach, utworzonej w 1992 roku Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, dwór był dzierżawiony. W roku 2006 dwór wraz z parkiem i folwarkiem zakupiony został przez zagraniczne przedsiębiorstwo.