Barokowy kościół, pierwotnie ewangelicki, został zbudowany w latach 1696–1711 przez majstra Jana Karola Matuszka, wg proj. Bernarda Riegelana. Był restaurowany w XIX w. oraz w 1965 i 1983. Jest orientowany, murowany, jednonawowy z transeptem, prezbiterium szerokości nawy zamkniętym trójbocznie, półkolistą absydą od wschodu i wieżą, wtopioną w korpus, od zachodu. Wnętrze o ścianach rozczłonowanych wiązkami potrójnych pilastrów, wspierających szeroki, profilowany gzyms, przekryte jest sklepieniem wykreślonym linią elipsy. Elewacje, podzielone rytmicznie pilastrami, mają wysoko umieszczone półkoliste okna. Elewacje, zachodnia i ramion transeptu, posiadają szczyty ujęte spływami, zwieńczone trójkątnym przyczółkiem. Zachowało się barokowe wyposażenie z czasu budowy kościoła.
Menu