Wzniesiony w 4. ćw. XIII w., został w XV w. powiększony o wieżę i zakrystię oraz przesklepiony w części prezbiterialnej. W XVI w. nastąpiło przekształcenie wnętrza nawy z przebudową okien. W XVIII w. dostawiono kruchtę i powiększono okna. W 1900 i w latach 1975–1976 był remontowany i restaurowany. Jest orientowany, murowany z kamienia, jednonawowy, z prostokątnym w rzucie prezbiterium, zakrystią od północy, kruchtą od południa i wieżą od zachodu, nakryty dachami dwuspadowymi. Nad prezbiterium rozpięte jest dwuprzęsłowe sklepienie krzyżowo-żebrowe, nad nawą sieciowe wsparte na dwóch ośmiobocznych flarach, nad zakrystią i kruchtą kolebkowe. Do cenniejszych elementów wyposażenia należą: tryptyk rzeźbiony z kon. XV w., kamienne sakramentarium z 1497, z okresu baroku trzy ołtarze, ambona i chrzcielnica. W murach ścian tkwią liczne płyty nagrobne, renesansowe i barokowe.
Menu