Zespół folwarczny Krążkowo zlokalizowany jest w zachodniej części wsi. Założenie składa się z pałacu, niewielkiego parku oraz czworobocznego podwórza i usytuowanej wokół niego zabudowy gospodarczej. Zajmujący wschodnią pierzeję podwórza pałac stanowi dominantę architektoniczną założenia.
Historia Krążkowa sięga średniowiecza. Najstarsza źródłowa wzmianka o wsi pochodzi z połowy XIII wieku. Pierwszym znanym właścicielem Krążkowa był Christof von Kottwitz, wymieniany w dokumencie z 1520 roku. W 1637 roku posiadłość zakupił Leonard von Poppschütz. Rodzina von Poppschütz władała krążkowskimi dobrami przeszło sto lat. W 1765 roku Krążkowo należało do rodu von Luck, zaś w 1778 roku zostało własnością Wolfa Friedricha Coppa, pana na Kotli, by w 1791 roku, ponownie trafić w ręce rodziny von Luck. W 1845 roku majątek zakupili bracia Fengel. W latach 80. XIX wieku w Krążkowie istniał jeden duży majątek z folwarkiem polnym Eichberg (obecnie Dębczyn). Pod koniec XIX wieku majątek ten uległ podziałowi na trzy odrębne posiadłości: Gut Alt Kranz (Krążkowo), Schosvorwerk i Eichberg. Majątek Krążkowo, określany w księgach adresowych jako dobra rycerskie, był w 1898 roku własnością kupców z Drezna – Karla i Gustawa Ockert. Ogólna powierzchnia posiadłości liczyła 427 ha. Do majątku należała wówczas cegielnia i gorzelnia. Folwark nastawiony był na chów bydła i hodowlę uznanych nasion zbóż, a także uprawę roślin okopowych. Ostatnim, przedwojennym właścicielem majątku był Urlich Zabel, który powiększył jego powierzchnię o lasy.
Pałac wybudowano przypuszczalnie pod koniec XIX wieku. W księdze środków trwałych gospodarstwa podano jako datę jego budowy rok 1890. Z tego samego czasu pochodzą budynki inwentarskie. Park krajobrazowy złożony został na przełomie XIX i XX stulecia.
Rezydencja została wzniesiona w stylu eklektycznym z elementami neobaroku. Budynek założony jest na planie prostokąta z dostawioną wtórnie od strony północnej przybudówką, mieszczącą klatkę schodową. Fasada pałacu zwrócona jest na zachód. Wnętrze rozplanowane zostało w dwóch traktach z pomieszczeniami w układzie amfiladowym. Dwukondygnacyjna budowla o zwartej bryle, posadowiona na wysokich piwnicach, nakryta jest dachem czterospadowym. Fasada zakomponowana została symetrycznie jako siedmioosiowa. Jej część środkowa zaakcentowana jest trzyosiowym ryzalitem pozornym, zwieńczonym wystawką zamkniętą trójkątnym szczytem o falistym wykroju. W osi ryzalitu mieści się wejście główne poprzedzone werandą i schodami wachlarzowymi. Nad werandą ulokowany jest balkon z tralkową balustradą. W poziomie fasadę artykułują gzymsy: falisty nadokienny oraz wydatny gzyms koronujący. Narożniki fasady oraz ryzalitu podkreślone są boniowanymi lizenami. Prostokątne otwory okienne zamknięte łukiem odcinkowym, ujęte są w obramienia spięte kluczem. Na pierwszej kondygnacji okna zwieńczone są trójkątnymi przyczółkami, wyżej gzymsem nadokiennym. Pozostałe elewacje zostały opracowane analogicznie pod względem dekoracji architektonicznej, z tym, że do elewacji tylnej, wschodniej, przylega wąski taras przekryty szklanym dachem wspartym na żeliwnych kolumienkach. W pałacu zachowała się częściowo oryginalna stolarka okienne i drzwiowa.
Po II wojnie światowej majątek Krążkowo został upaństwowiony. W pałacu przez pewien czas funkcjonowała szkoła rolnicza. Jednakże w budynku nie wprowadzono większych przekształceń. Rezydencja, jak i układ przestrzenny zespołu, zachowały się do dnia dzisiejszego bez większych zmian. Obecnie pałac stanowi własność prywatną i jest użytkowany na cele mieszkalne. Budynek znajduje się w dobrym stanie zachowania.
Historia Krążkowa sięga średniowiecza. Najstarsza źródłowa wzmianka o wsi pochodzi z połowy XIII wieku. Pierwszym znanym właścicielem Krążkowa był Christof von Kottwitz, wymieniany w dokumencie z 1520 roku. W 1637 roku posiadłość zakupił Leonard von Poppschütz. Rodzina von Poppschütz władała krążkowskimi dobrami przeszło sto lat. W 1765 roku Krążkowo należało do rodu von Luck, zaś w 1778 roku zostało własnością Wolfa Friedricha Coppa, pana na Kotli, by w 1791 roku, ponownie trafić w ręce rodziny von Luck. W 1845 roku majątek zakupili bracia Fengel. W latach 80. XIX wieku w Krążkowie istniał jeden duży majątek z folwarkiem polnym Eichberg (obecnie Dębczyn). Pod koniec XIX wieku majątek ten uległ podziałowi na trzy odrębne posiadłości: Gut Alt Kranz (Krążkowo), Schosvorwerk i Eichberg. Majątek Krążkowo, określany w księgach adresowych jako dobra rycerskie, był w 1898 roku własnością kupców z Drezna – Karla i Gustawa Ockert. Ogólna powierzchnia posiadłości liczyła 427 ha. Do majątku należała wówczas cegielnia i gorzelnia. Folwark nastawiony był na chów bydła i hodowlę uznanych nasion zbóż, a także uprawę roślin okopowych. Ostatnim, przedwojennym właścicielem majątku był Urlich Zabel, który powiększył jego powierzchnię o lasy.
Pałac wybudowano przypuszczalnie pod koniec XIX wieku. W księdze środków trwałych gospodarstwa podano jako datę jego budowy rok 1890. Z tego samego czasu pochodzą budynki inwentarskie. Park krajobrazowy złożony został na przełomie XIX i XX stulecia.
Rezydencja została wzniesiona w stylu eklektycznym z elementami neobaroku. Budynek założony jest na planie prostokąta z dostawioną wtórnie od strony północnej przybudówką, mieszczącą klatkę schodową. Fasada pałacu zwrócona jest na zachód. Wnętrze rozplanowane zostało w dwóch traktach z pomieszczeniami w układzie amfiladowym. Dwukondygnacyjna budowla o zwartej bryle, posadowiona na wysokich piwnicach, nakryta jest dachem czterospadowym. Fasada zakomponowana została symetrycznie jako siedmioosiowa. Jej część środkowa zaakcentowana jest trzyosiowym ryzalitem pozornym, zwieńczonym wystawką zamkniętą trójkątnym szczytem o falistym wykroju. W osi ryzalitu mieści się wejście główne poprzedzone werandą i schodami wachlarzowymi. Nad werandą ulokowany jest balkon z tralkową balustradą. W poziomie fasadę artykułują gzymsy: falisty nadokienny oraz wydatny gzyms koronujący. Narożniki fasady oraz ryzalitu podkreślone są boniowanymi lizenami. Prostokątne otwory okienne zamknięte łukiem odcinkowym, ujęte są w obramienia spięte kluczem. Na pierwszej kondygnacji okna zwieńczone są trójkątnymi przyczółkami, wyżej gzymsem nadokiennym. Pozostałe elewacje zostały opracowane analogicznie pod względem dekoracji architektonicznej, z tym, że do elewacji tylnej, wschodniej, przylega wąski taras przekryty szklanym dachem wspartym na żeliwnych kolumienkach. W pałacu zachowała się częściowo oryginalna stolarka okienne i drzwiowa.
Po II wojnie światowej majątek Krążkowo został upaństwowiony. W pałacu przez pewien czas funkcjonowała szkoła rolnicza. Jednakże w budynku nie wprowadzono większych przekształceń. Rezydencja, jak i układ przestrzenny zespołu, zachowały się do dnia dzisiejszego bez większych zmian. Obecnie pałac stanowi własność prywatną i jest użytkowany na cele mieszkalne. Budynek znajduje się w dobrym stanie zachowania.
