Dwór
Dwór w Kruszynie położony jest w obrębie dawnego założenia dworsko-folwarcznego, po jego stronie południowej, naprzeciwko podwórza gospodarczego. Fasadą został zwrócony w stronę przebiegającej przez wieś drogi wyjazdowej z Sulechowa do Trzebiechowa. Obecnie jest w rękach prywatnych i mieszczą się w nim biura prowadzonego tutaj gospodarstwa rolnego.
Wieś Kruszyna została założona w okolicach Sulechowa na tzw. porębie leśnej. W połowie XVI wieku nastąpił podział włości na trzy części, które należały do rodzin: von Troschke, von Bone oraz von Steinbart. W czasie budowy dworu część majątku należała do królewskiego urzędu domenalnego w Sulechowie. Nie udało się ustalić, do którego z wymienionych rodów należały dobra związane z interesującym nas dworem.
Klasycystyczny dwór wzniesiony w 1816 roku, założony został na planie prostokąta z czworobocznym portykiem od strony frontowej. W nieokreślonym bliżej czasie, zapewne w końcu XIX wieku lub na początku XX wieku, do wschodniego boku dobudowany został czworoboczny aneks. Parterową, wysoko podpiwniczoną bryłę budynku nakryto dachem dwuspadowym z naczółkami. Przybudówka ma dach płaski. Od strony południowej ukształtowano reprezentacyjną fasadę poprzedzoną portykiem wspartym na sześciu kanelurowanych kolumnach o głowicach wzorowanych na doryckich. Portyk poprzedzają wachlarzowo uformowane schody z prostymi metalowymi barierkami. Okna wszystkich elewacji, podłużnych pięcioosiowych i bocznych dwuosiowych, a także dobudówki mają kształt prostokątny i ujęte zostały płaskim obramieniem. W szczytowych partiach elewacji bocznych pary okien flankowane są okulusami. Umieszczone na osi fasady drzwi mają w nadświetlu wkomponowaną dekoracyjnie datę – 1816. Elewacja tylna, podwórzowa potraktowana została znacznie skromniej – wprowadzono tutaj jedynie jednobiegowe schody lustrzane, a w połać dachową symetrycznie rozmieszczone trzy powieki. Dobudowanie parterowego aneksu o płaskim dachu zakłóciło symetrię i wyważoną w proporcjach klasycystyczną bryłę obiektu.
Układ wnętrz jest dwutraktowy z sienią przelotową pośrodku. Z wyposażenia na uwagę zasługują zewnętrzne drzwi ramowo-płycinowe, ozdobione wydatnym gzymsem, płaskorzeźbionymi płycinami u dołu z motywem fryzu kowadełkowego, na górze płycinami o wykroju łuku ostrego, obcego klasycyzmowi.
Dwór w Kruszynie po wojnie był siedzibą PGR. Następnie funkcjonowało tu przedszkole, zamienione potem na mieszkania. Po przejęciu przez prywatną spółkę przeszedł kompleksowy remont. Zachowaniu całości założenia służy obecnie także gospodarowanie nim przez jednego właściciela i wykorzystywanie budynków gospodarczych zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem.
Pałac
Kruszyna położona jest w pobliżu Sulechowa, przy drodze prowadzącej z tego miasta do Trzebiechowa. Pałac usytuowany jest w zachodniej części wsi, na północnym obrzeżu założenia parkowego, po stronie południowej wspomnianej drogi. Obecnie w pałacu mieści się Ośrodek Pomocy Społecznej, w obrębie którego działają Centrum Usług Socjalnych wraz ze Środowiskowym Domem Samopomocy.
W XVIII wieku dobra ziemskie Kruszyny, podzielone na trzy części, należały do rodzin von Troschke, von Bone i von Steinbart. Dotąd nie ustalono, do którego rodu należała ta część wsi, na której powstał interesujący nas pałac, klasycystyczny, wzniesiony na przełomie XVIII – XIX wieku.
Budynek założony został na planie litery U o krótkich ramionach otwierających się w stronę południową, gdzie rozplanowano założenie zieleni. Po przeciwnej stronie, do północnego boku, na jego osi centralnej, przylega ryzalit. Obiekt jest parterowy z sutereną, nakryty w bryle głównej dachem czterospadowym, w członach bocznych – dwuspadowym. Ryzalit ma dach dwuspadowy. Budynek zachował w czystej formie pierwotny wygląd klasycystyczny.
Pod względem architektoniczno-plastycznym wszystkie elewacje opracowane zostały podobnie, podzielone poziomo płaskim gzymsem kordonowym nad sutereną i podobnym, wzmocnionym pasmem listwy, gzymsem wieńczącym. W elewacji ryzalitu, jego szczyt wydzielony jest również bogato profilowanym gzymsem. Przerywane pasmo poziome tworzą również profilowane gzymsy parapetowe. Akcenty pionowe podkreślone są przez boniowane naroża, a w ryzalicie elewacji północnej przez pilastry. Ryzalit zwieńczony jest faliście uformowanym szczytem. Wszystkie otwory okienne prostokątne, ujęte zostały w płaskie obramienia. Elewacja frontowa pięcioosiowa w trzonie głównym, z pojedynczymi oknami w bocznych aneksach. Do umieszczonych pośrodku drzwi, zamkniętych łukiem odcinkowym, prowadzą reprezentacyjne schody, ujęte uskokowo ukształtowanymi, murowanymi policzkami. Ośmioosiową elewację północną zdobi dwuosiowy ryzalit, zwieńczony szczytem o wklęsło-wypukłych bokach. Układ wnętrz jest trzytraktowy z sienią od frontu i salą, niegdyś reprezentacyjną, na jej przedłużeniu.
Zachowana częściowo oryginalna stolarka okienna, posiada charakterystycznie opracowane ślemię umieszczone w połowie wysokości okna. Ten typ okien obecny jest m.in. w dużej sali pełniącej obecnie rolę świetlicy.
W okresie powojennym, jak wiele podobnych majątków, założenie w Kruszynie było siedzibą PGR. Obecnie planowane są prace remontowe obiektu (odnowienie elewacji, wzmocnienie więźby i prawdopodobnie odtworzenie dawnej stolarki okiennej w oparciu o zachowane okna świetlicy).
Dwór w Kruszynie położony jest w obrębie dawnego założenia dworsko-folwarcznego, po jego stronie południowej, naprzeciwko podwórza gospodarczego. Fasadą został zwrócony w stronę przebiegającej przez wieś drogi wyjazdowej z Sulechowa do Trzebiechowa. Obecnie jest w rękach prywatnych i mieszczą się w nim biura prowadzonego tutaj gospodarstwa rolnego.
Wieś Kruszyna została założona w okolicach Sulechowa na tzw. porębie leśnej. W połowie XVI wieku nastąpił podział włości na trzy części, które należały do rodzin: von Troschke, von Bone oraz von Steinbart. W czasie budowy dworu część majątku należała do królewskiego urzędu domenalnego w Sulechowie. Nie udało się ustalić, do którego z wymienionych rodów należały dobra związane z interesującym nas dworem.
Klasycystyczny dwór wzniesiony w 1816 roku, założony został na planie prostokąta z czworobocznym portykiem od strony frontowej. W nieokreślonym bliżej czasie, zapewne w końcu XIX wieku lub na początku XX wieku, do wschodniego boku dobudowany został czworoboczny aneks. Parterową, wysoko podpiwniczoną bryłę budynku nakryto dachem dwuspadowym z naczółkami. Przybudówka ma dach płaski. Od strony południowej ukształtowano reprezentacyjną fasadę poprzedzoną portykiem wspartym na sześciu kanelurowanych kolumnach o głowicach wzorowanych na doryckich. Portyk poprzedzają wachlarzowo uformowane schody z prostymi metalowymi barierkami. Okna wszystkich elewacji, podłużnych pięcioosiowych i bocznych dwuosiowych, a także dobudówki mają kształt prostokątny i ujęte zostały płaskim obramieniem. W szczytowych partiach elewacji bocznych pary okien flankowane są okulusami. Umieszczone na osi fasady drzwi mają w nadświetlu wkomponowaną dekoracyjnie datę – 1816. Elewacja tylna, podwórzowa potraktowana została znacznie skromniej – wprowadzono tutaj jedynie jednobiegowe schody lustrzane, a w połać dachową symetrycznie rozmieszczone trzy powieki. Dobudowanie parterowego aneksu o płaskim dachu zakłóciło symetrię i wyważoną w proporcjach klasycystyczną bryłę obiektu.
Układ wnętrz jest dwutraktowy z sienią przelotową pośrodku. Z wyposażenia na uwagę zasługują zewnętrzne drzwi ramowo-płycinowe, ozdobione wydatnym gzymsem, płaskorzeźbionymi płycinami u dołu z motywem fryzu kowadełkowego, na górze płycinami o wykroju łuku ostrego, obcego klasycyzmowi.
Dwór w Kruszynie po wojnie był siedzibą PGR. Następnie funkcjonowało tu przedszkole, zamienione potem na mieszkania. Po przejęciu przez prywatną spółkę przeszedł kompleksowy remont. Zachowaniu całości założenia służy obecnie także gospodarowanie nim przez jednego właściciela i wykorzystywanie budynków gospodarczych zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem.
Pałac
Kruszyna położona jest w pobliżu Sulechowa, przy drodze prowadzącej z tego miasta do Trzebiechowa. Pałac usytuowany jest w zachodniej części wsi, na północnym obrzeżu założenia parkowego, po stronie południowej wspomnianej drogi. Obecnie w pałacu mieści się Ośrodek Pomocy Społecznej, w obrębie którego działają Centrum Usług Socjalnych wraz ze Środowiskowym Domem Samopomocy.
W XVIII wieku dobra ziemskie Kruszyny, podzielone na trzy części, należały do rodzin von Troschke, von Bone i von Steinbart. Dotąd nie ustalono, do którego rodu należała ta część wsi, na której powstał interesujący nas pałac, klasycystyczny, wzniesiony na przełomie XVIII – XIX wieku.
Budynek założony został na planie litery U o krótkich ramionach otwierających się w stronę południową, gdzie rozplanowano założenie zieleni. Po przeciwnej stronie, do północnego boku, na jego osi centralnej, przylega ryzalit. Obiekt jest parterowy z sutereną, nakryty w bryle głównej dachem czterospadowym, w członach bocznych – dwuspadowym. Ryzalit ma dach dwuspadowy. Budynek zachował w czystej formie pierwotny wygląd klasycystyczny.
Pod względem architektoniczno-plastycznym wszystkie elewacje opracowane zostały podobnie, podzielone poziomo płaskim gzymsem kordonowym nad sutereną i podobnym, wzmocnionym pasmem listwy, gzymsem wieńczącym. W elewacji ryzalitu, jego szczyt wydzielony jest również bogato profilowanym gzymsem. Przerywane pasmo poziome tworzą również profilowane gzymsy parapetowe. Akcenty pionowe podkreślone są przez boniowane naroża, a w ryzalicie elewacji północnej przez pilastry. Ryzalit zwieńczony jest faliście uformowanym szczytem. Wszystkie otwory okienne prostokątne, ujęte zostały w płaskie obramienia. Elewacja frontowa pięcioosiowa w trzonie głównym, z pojedynczymi oknami w bocznych aneksach. Do umieszczonych pośrodku drzwi, zamkniętych łukiem odcinkowym, prowadzą reprezentacyjne schody, ujęte uskokowo ukształtowanymi, murowanymi policzkami. Ośmioosiową elewację północną zdobi dwuosiowy ryzalit, zwieńczony szczytem o wklęsło-wypukłych bokach. Układ wnętrz jest trzytraktowy z sienią od frontu i salą, niegdyś reprezentacyjną, na jej przedłużeniu.
Zachowana częściowo oryginalna stolarka okienna, posiada charakterystycznie opracowane ślemię umieszczone w połowie wysokości okna. Ten typ okien obecny jest m.in. w dużej sali pełniącej obecnie rolę świetlicy.
W okresie powojennym, jak wiele podobnych majątków, założenie w Kruszynie było siedzibą PGR. Obecnie planowane są prace remontowe obiektu (odnowienie elewacji, wzmocnienie więźby i prawdopodobnie odtworzenie dawnej stolarki okiennej w oparciu o zachowane okna świetlicy).
