Wzmiankowany w 1399, powstał niewątpliwie wcześniej. W 1513 został powiększony o wieżę, a w kon. XVI w. przebudowany po pożarze. Był remontowany w 1722, 1930 i 1990. Gotycko-renesansowa świątynia jest orientowana, murowana, jednonawowa z prostokątnym w rzucie prezbiterium, kaplicą od południa i wieżą od zachodu, nakryta dachami dwuspadowymi. Wnętrza przekryte są sklepieniami kolebkowymi z lunetami. Szczyty wschodniej ściany prezbiterium i kaplicy uformowane są faliście. Przy północnej ścianie nawy, pod zadaszonym podcieniem znajdują się cztery barokowe, kamienne sarkofagi, rodziny von Schweinitz.
Menu