Zbudowany w latach 1759–1769 staraniem proboszcza Stanisława Pretendowskiego, w 1855 powiększony został o wieżę, a w 1993 poddany gruntownemu remontowi. Założony na osi północ-południe z fasadą od północy, późnobarokowy, murowany, jednoprzestrzenny o planie złożonym z elementów trapezu, wieloboków i półkoli, z czteroboczną wieżą od północy, nakryty jest dachem wielospadowym. Wydzielona wewnętrznie cześć prezbiterialna ma po bokach zakrystię i składzik, nawa zaś półkoliste kaplice. Nawę przekrywa pseudosklepienie kolebkowe, część prezbiterialną sklepienie kolebkowe, zakrystię żaglaste, kaplicę hemisferyczne. Wyposażenie wnętrza późnobarokowe.
Menu