Pierwsza wzmianka źródłowa z 1301r. mówi o wałach ziemnych z palisadą i obiegającą je fosą. System ten istniał jeszcze w 1311r., gdy margrabia Waldemar nadał miastu prawo zmiany monety raz w roku, a uzyskany dochód pozwolił przeznaczyć na budowę murów miejskich o wysokości 7m, wzmocnionych 18-stoma czatowniami zwieńczonymi krenelażami ,które objęły nieco większy niż był zabudowany. Bramy wprowadzono w miejsce już istniejących, drewnianych, usytuowanych u wylotu dróg. Wzniesiono więc tuż przy moście, nad Nysą, bramę Klasztorną .Bramę Krośnieńską zlokalizowano w pn.- wsch. części murów, a Ostrowską przy drodze prowadzącej przez Lubsko i Żary na Śląsk.
Już w 1318r. odnotowano, iż mury ceglane odparły atak wojsk czeskich Jana Luksemburga. W 1 poł. XVI w. rada miejska postanowiła rozbudować miejskie fortyfikacje W pierwszej kolejności ,w latach 1523-1530, przystąpiono do przebudowy bramy Ostrowskiej. Wzniesiono cylindryczną wieżę oraz dwie koliste basteje łącząc je z bramą tzw. szyją. W 1542 r. wzmocniono bramę Klasztorną, a w 1544 bramę Krośnieńską. Utrzymanie fortyfikacji w dobrym stanie należało do obowiązków cechów. Jednak pod k .XVIII stan techniczny murów był bardzo zły i zaczęto je rozbierać, zaczynając od bramy Ostrowskiej. Prace rozbiórkowe wywołały oburzenie mieszczan i w wyniku skargi zostały wstrzymane. Nie powstrzymano jednak rozbiórki większości murów miejskich, w tym w 1836 r. bramy Krośnieńskiej, a w latach 1836-1841 Klasztornej. W tych latach zasypano także fosę. Zachowane do naszych czasów fragmenty muru miejskiego z cylindryczną basztą Dziewicy z XIV w., baszta bramy Ostrowskiej z XVI w. z fragmentem szyi bramnej otworami strzelniczymi należą do wyjątkowych ceglanych fortyfikacji miejskich.
