Szukaj

Polityka prywatności
projekt i realizacja Carbo Media

Osiecznica – Pałac

Pałac położony jest we wschodniej części wsi Osiecznica, przy głównej drodze prowadzącej z Krosna Odrzańskiego do Cybinki. Budowla zajmuje centralną część założenia dworskie­go. Układ zespołu nawiązuje do zabudowy rezydencjonalnej o rozplanowaniu „entre court et jardin” (między dziedzińcem a ogrodem). Obecnie pałac stanowi własność Skarbu Pań­stwa i jest użytkowany przez dzierżawców jako mieszkania oraz pensjonat.

Pierwsza wzmianka o Osiecznicy (niem. Güntersberg) pochodzi z początku XIII wieku, kiedy wieś była własnością klasztoru w Lubiążu. Na początku XV wieku w Osiecznicy swe posiadło­ści mieli dominikanie z Krosna. Następna wzmianka, z 1523 roku, mówi o opactwie lubią­skim, władającym tymi ziemiami. W okresie poreformacyjnym dobra osiecznickie należały do miasta Krosno Odrzańskie. Istotna informacja dotycząca historii pałacu, zawarta jest na mapie katastralnej z 1863 roku, gdzie został przedstawiony obrys pałacu wraz z oficynami i zabudową gospodarczą. Pozwala to przypuszczać, iż pałac został wzniesiony ok. połowy XIX wieku.

Neoklasycystyczny pałac założony jest na planie prostokąta, z dwiema oficynami przy ele­wacjach bocznych, dostawionymi wtórnie. Podpiwniczony, dwukondygnacyjny budynek z niskim poddaszem, nakryty jest dachem dwuspadowym o niewielkim spadku połaci. Za­komponowana symetrycznie, siedmioosiowa fasada, w centralnej części zaakcentowana zo­stała dwukondygnacyjnym, czterokolumnowym portykiem, w wielkim porządku, zwień­czonym naczółkiem w formie trójkątnego tympanonu. Podziały horyzontalne podkreślo­ne zostały przez gzymsy: cokołowy, podokienny, międzykondygnacyjny – umieszczony tylko w części portyku oraz wydatny gzyms wieńczący. Prostokątne otwory okienne, ujęte w opaski, zwieńczone zostały naczółkami w formie odcinka gzymsu wspartego na konso­lach. Elewacja ogrodowa – wschodnia, również siedmioosiowa, została zaakcentowa w czę­ści centralnej płytkim ryzalitem z czterema półkolumnami jońskimi w wielkim porządku. Dźwigają one belkowanie oraz tympanon z akroterionami. Całość elewacji zamyka konso­lowy gzyms wieńczący. Otwory okienne elewacji wschodniej, zamknięte półkoliście, ozdo­bione zostały girlandami.

W pałacu zachował się częściowo oryginalny wystrój i elementy wyposażenia, m.in. stolar­ka drzwiowa i okienna oraz snycerka klatki schodowej. We wnętrzach pierwszej i drugiej kondygnacji pałacu znajdują się dobrze zachowane piece kaflowe. Przed fasadą, na scho­dach prowadzących do pałacu, znajdują się żeliwne stojaki na latarnie.

Po II wojnie światowej zespół pałacowy został przekazany Państwowemu Gospodarstwu Rybackiemu. Wówczas zmieniono układ pomieszczeń parteru. Po 2006 roku remontom poddano wnętrza przystosowywane do funkcji pensjonatu. Wyremontowane zostały rów­nież elewacje pałacu.

Zobacz również

Rokitno – bazylika mniejsza pw. Matki Bożej Rokitniańskiej

Kościół w Rokitnie należy do wybitnych przykładów sakralnej architektury doby baroku w Polsce. Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1378

Żagań, powiat żagański – Kaplica Grobu Bożego (ul. Księżnej Żaganny 16)

Położona obok kościoła Nawiedzenia NMP, jest repliką kaplicy w Görlitz, wzorowanej na grobie Chrystusa w Jerozolimie. Powstała w 1598 z

Żagań, pow. żagański – szpital św. Doroty (ul. Żelazna)

Wraz z przebudową kościoła Świętego Krzyża, z fundacji księżnej Doroty powstał okazały szpital, zaprojektowany przez Schatzberga. Inwestycją, realizowaną w latach

Table of Contents

Skip to content