Okazała rezydencja pałacowa z parkiem oraz folwarkiem zlokalizowana jest w pobliżu wsi Rogi, w kompleksie leśnym. Pałac zajmuje południowo-wschodni kraniec założenia fol-warcznego. Od południa i wschodu otoczony jest parkiem krajobrazowym, który założo¬no równocześnie z budową pałacu, wykorzystując zróżnicowane gatunkowo zadrzewienie pobliskiego lasu. Od strony kolonii w Rogach prowadzi aleja dojazdowa obsadzona staro-drzewem dębowym.
Przedwojenna, niemiecka nazwa miejscowości Rogi (z niem. Sophienwalde) wywodzi się od trzeciego imienia żony Adolfa Friedricha III von Waldow – założyciela nowszej, lubnie-wickiej linii rodu von Waldow – Elżbiety Doroty Zofii z d. von Bismarck. Dzieje powsta¬nia oraz dziedziczenia majątku w Rogach związane są z jednym z najstarszych i najznamie-nitszych rodów Nowej Marchii – von Waldow. Prócz licznych posiadłości, w rękach tego rodu znajdował się założony w 1773 roku folwark Rogi.
W XIX wieku w miejscowości nie było odrębnego dworu. Fakt budowy pałacu wiąże się z przeniesieniem majątku ze Stobna (nie istniejącej już osady i majątku między Rudnicą i Kołczynem) do Rogów. W 1906 roku majątek odziedziczył Adolf Friedrich August von Waldow, który rozpoczął budowę pałacu w latach 1906-1913 lub 1908-1910. W tym sa¬mym czasie wznoszono drugą siedzibę rodu, zwaną dziś „Nowym Zamkiem”, w oddalo¬nych o 7 km Lubniewicach. Bliskie sąsiedztwo oraz podobieństwo architektoniczne tych dwóch rezydencji, pozwalają przypuszczać, że są one dziełami tych samych architektów. W fasadzie pałacu umieszczono sentencję: Non dormit qui me custodit" (nie śpi ten, kto mnie strzeże).
Wzniesiony w początku XX wieku pałac ma charakter XIX-wiecznej rezydencji roman-tycznej, nawiązującej stylowo i ukształtowaniem bryły do architektury zamkowej. Pierwot¬nie mógł on pełnić rolę letniej rezydencji mieszkalnej lub zameczku myśliwskiego. Budy¬nek elewacją frontową zwrócony jest ku dziedzińcowi wjazdowemu i stylowemu parterowi ogrodowemu, zaś elewacją ogrodową w stronę jeziora. Jest to dwukondygnacyjna budowla wzniesiona z cegły, z mieszkalnym poddaszem. Dominującym elementem architektonicz¬nym jest wieża, umieszczona w południowo-wschodnim narożniku pałacu, kryta wysokim dachem namiotowym. Urozmaicona ryzalitami i wieżyczkami bryła budowli posiada ce¬chy stylu późnoromantycznego z elementami neoromańskimi i neorenesansowymi.
Oryginalny wystrój wnętrz zachował się w pomieszczeniach parteru i większości sal piętra – są to głównie boazerie i sztukaterie stropów. Pomieszczenia reprezentacyjne (dawna sala balowa, dawny salon ogrodowy oraz ogromny reprezentacyjny holl) usytuowane są w trak¬cie zachodnim oraz w części północnej pałacu.
Adolf Friedrich August II właścicielem pałacu był jeszcze w końcu lat 20. XX wieku, a rezydencja wraz z majątkiem w rękach rodziny von Waldow przetrwały do roku 1945. W 1946 roku w pałacu organizowane były kursy dla drwali leśnych, w latach 1947-1952 pałac pełnił funkcję ośrodka wczasowego. W latach 1952-1976 należał do Technikum Le¬śnego, następnie mieściło się tutaj prewentorium oraz dom pomocy społecznej dla dzie¬ci upośledzonych. Od 1976 roku pałac w Rogach pełni funkcję ośrodka szkoleniowo-wy-poczynkowego Urzędu Wojewódzkiego i następnie Lubuskiego Urzędu Wojewódzkiego w Gorzowie Wlkp. Po generalnym remoncie w latach 1978-1979, prowadzono tutaj szko¬lenia dla pracowników administracji rządowej i samorządowej. Obecnie pałac znajduje się w użyczeniu Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wlkp.
wej w Gorzowie Wlkp.
