Kościół konstrukcji szkieletowej z 1797 spalił się w 1852. Na jego miejscu wzniesiono obecną świątynię, stylowo nawiązującą do romanizmu i gotyku, orientowaną, jednonawową z pięcioboczną absydą prezbiterialną, z wieżą od zachodu. Budowla nakryta jest dachami dwuiwielospadowymi, a trzykondygnacyjna wieża oktagonalną iglicą. Wnętrze przekryte jest stropem drewnianym. Elewacje, o ceglanym licu, rozczłonkowane są dużymi, zamkniętymi półkoliście oknami.
