Szukaj

Polityka prywatności
projekt i realizacja Carbo Media

Sobolice – Pałac

Sobolice położone są około 6 km na południe od Bytomia Odrzańskiego. Założenie pała­cowo-parkowo-folwarczne zajmuje wschodnią część wsi. W jego centrum znajduje się ru­ina, spalonego po 1945 roku, pałacu. Pałac z czterech stron otoczony był rozległym par­kiem krajobrazowym. Przez środek założenia, z zachodu na wschód, wiodła droga prowa­dząca na folwark, która dzieliła park na dwie części. Zabudowania folwarczne, zlokalizo­wane po południowej i zachodniej stronie założenia, były oddzielone od pałacu rzędem drzew.

Pierwsza wzmianka źródłowa o Sobolicach pochodzi z połowy XIII wieku, kiedy wieś była własnością rycerza Boguchwała, a następnie jego syna, Piotra. W 1360 roku ziemie te na­leżały do księstwa głogowskiego. Przypuszczalnie, w XVI wieku dobra ziemskie w Sobo­licach zostały własnością rodziny von Tschischwitz, która wzniosła tutaj dwór obronny. W 2. poł. XVII wieku sobolicki majątek został własnością Sigismunda von Kupperwolff. Kolejnym właścicielem był Krzysztof von Oertzen, który w 1824 roku odsprzedał dobra von Haugwitzom. W latach 1829-1854 Sobolice należały do majora Edwarda von Kam­pitz. We wsi znajdowało się wówczas 12 domów, siedziba pańska, folwark i wiatrak. Miej­scowość liczyła 112 mieszkańców. W 1854 roku lub 1855 roku posiadłość w Sobolicach zakupił Gustaw von Kassel, którego syn, Guido, i wnuk, Silvius, byli kolejnymi właści­cielami majątku, aż do czasów II wojny światowej. W latach 1862-1883 von Kasselowie wznieśli okazały pałac. Powstał w wyniku gruntownej przebudowy znacznie starszej bu­dowli, której relikty w postaci sklepień kolebkowych z lunetami i kolebkowo-krzyżowych zostały zachowane w piwnicach i parterze. Wcześniejsza rezydencja została nadbudowana o piętro i rozbudowana o skrzydło zachodnie. W ten sposób powstała budowla łącząca ce­chy angielskiego neogotyku z romanizmem. Całość dopełniał, założony w sąsiedztwie pa­łacu, imponujący park krajobrazowy. Z tego samego czasu pochodzą również zabudowa­nia folwarku.

XIX-wieczny pałac założony był na planie zbliżonym do prostokąta z prostokątnym skrzy­dłem dostawionym doń od zachodu. Rzut urozmaicony był wykrojem okrągłych i prosto­kątnych wież przylegających do głównej części od wschodu i zachodu. Dwukondygnacyj­ny korpus pałacu, z trzykondygnacyjnymi pseudoryzalitami i szczytami sięgającymi czwar­tej kondygnacji, nakryty był stromym dachem dwuspadowym. Dwuspadowe, poprzeczne dachy nad ryzalitami osiągały tę samą wysokość co dach korpusu. Skrzydło zachodnie na­kryte było również dachem dwuspadowym ustawionym poprzecznie do dachu korpusu. Zaś masywne wieże nakryte były stromym dachem wielopołaciowym i czterokondygna­cyjnym. Rozczłonkowaną bryłę wzbogacały dodatkowo schodkowe szczyty ze smukłymi, wysokimi sterczynami wielobocznymi na wspornikach oraz blankowania wieńczące ścia­ny. Elewacje przeprute były rytmicznie rozmieszczonymi prostokątnymi otworami okien­nymi w prostych obramieniach, a w wyższych kondygnacjach oknami ostrołukowymi i o łuku ostrym obniżonym. Elewacje wież dekorowane były dodatkowo fryzem arkado­wym. Nad wejściem północnym, od strony ogrodu, poprzedzonym rozległym tarasem, umieszczony był kartusz herbowy Kasselów. Wejście główne mieściło się w ryzalicie fasady południowej. Centrum założenia zajmowała owalna klatka schodowa oświetlona oszklo­nym świetlikiem dachowym.

Po 1945 roku w folwarku utworzono PGR. Sam pałac zaraz po zakończeniu II wojny świa­towej został splądrowany. Na początku lat 50. XX wieku budowla spłonęła i do dnia dzi­siejszego pozostaje w ruinie.

Zobacz również

Rokitno – bazylika mniejsza pw. Matki Bożej Rokitniańskiej

Kościół w Rokitnie należy do wybitnych przykładów sakralnej architektury doby baroku w Polsce. Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1378

Żagań, powiat żagański – Kaplica Grobu Bożego (ul. Księżnej Żaganny 16)

Położona obok kościoła Nawiedzenia NMP, jest repliką kaplicy w Görlitz, wzorowanej na grobie Chrystusa w Jerozolimie. Powstała w 1598 z

Zobacz również

Skip to content