Trzebiechów (niem. Trebschen) leży na południowy wschód od Sulechowa, przy lokalnej drodze z Sulechowa do Bojadeł. Pałac położony jest w centrum miejscowości, po północno-wschodniej stronie drogi, oddzielony od niej obszernym dziedzińcem. Za pałacem rozciąga się rozległy park krajobrazowy.
Rycerskie dobra w Trzebiechowie od XV wieku do 1724 roku należały do rodziny Troschke. Ich staraniem w XVI lub XVII wieku powstał tutaj dwór, w miejscu dzisiejszego pałacu. W 1724 roku majątek został zlicytowany i przeszedł na własność Henryka Reuss-Schleiz i od tej pory, aż do II wojny światowej, miejscowość należała do rodziny von Reuss, wywodzącej się z linii Plauen.
Pewne prace budowlane przy renesansowym dworze prowadzone były w pierwszej połowie XIX wieku. Ich zakres był zapewne skromny, bo dziedzice mieszkali wówczas poza Trzebiechowem. W latach siedemdziesiątych osiadł tutaj kolejny Henryk Reuss (imię to było w rodzinie powielane) i on w 1876 roku rozpoczął prace związane z przekształceniem dworu w rezydencję. Skrzydło boczne dobudowane zostało w 1902 roku, staraniem kolejnego członka rodu.
Trzebiechowski zespół pałacowo-parkowy w obecnym kształcie powstał w nurcie francuskiej architektury rezydencjonalnej XVIII wieku. Posiada on nie tylko charakterystyczną dla tego typu założeń architekturę, ale i całość rozplanowania z pałacem w centrum i rozmieszczonymi na jego osiach ogrodem, placem i dziedzińcem. Również w ukształtowaniu fasady należy dopatrywać się proweniencji we francuskiej barokowej architekturze rezydencjonalnej.
Pałac założony jest na planie litery „L”, z czworobocznymi wieżami przy północnym boku i w skrzydle południowym. Rozczłonkowaną bryłę tworzą cztery odmienne segmenty zróżnicowane formą i gabarytem. Akcenty pionowe tworzą sylwetki wież oraz wyniesione ponad kalenicę nakrycie partii pseudoryzalitów. Obiekt jest w całości podpiwniczony, w obu skrzydłach dwukondygnacyjny, nakryty dachami mansardowymi, wieże namiotowymi. Trzynastoosiowe elewacje głównej części rozczłonkowane zostały – wysuniętymi z lica – wyższymi ryzalitami pozornymi oraz boniowanymi pilastrami, a w poziomie – partią cokołu i profilowanymi gzymsami – kordonowym i wieńczącym. Rozstawione w symetrycznym układzie okna, prostokątne, z wyjątkiem ryzalitów, gdzie występują też zamknięte półkoliście (piętro), mają obramienia z kluczem oraz nadproża w postaci odcinka profilowanego gzymsu. Wejście główne w trzyosiowej partii ryzalitu fasady oraz flankujące je okna otrzymały oprawę plastyczną w postaci pilastrów. W partii pierwszego piętra, nad wejściem, znajduje się balkon i trzy okna typu porte-fenêtre, ujęte pilastrami. Wchodząca w partię dachu trzecia kondygnacja zwieńczona jest malowniczą wystawką, wyniesioną w poziom hełmowego nakrycia partii ryzalitów. Elewacja ogrodowa ukształtowana jest podobnie, z wyjątkiem górnej części, gdzie występuje jedno duże okno.
Zespół pałacowo-parkowy w Trzebiechowie, w skład którego wchodzą: pałac w stylu rezydencji francuskich (siedziba szkoły), park dworski w stylu angielskim, położony wokół pałacu, a także zabytkowa oficyna z początku XIX wieku – siedziba Urzędu Gminy oraz dawna ujeżdżalnia – obecnie hala sportowa – są własnością Urzędu Gminy Trzebiechów.
