Zespół pałacowo-parkowy usytuowany jest w północno-wschodniej części wsi Trzebule, przy drodze z Kosierza do Łagowa. Założenie składa się z pałacu, usytuowanego po zachodniej stronie oraz budynków gospodarczych, zamykających prostokątny dziedziniec. Na południe od rezydencji rozciąga się park krajobrazowy z dwoma stawami oraz ciekiem wodnym. Aktualnie pałac nie jest użytkowany.
Pierwsza wzmianka o wsi Trzebule pochodzi z XV wieku. W dokumentach odnotowuje się, iż ok. 1500 roku właścicielem wsi była rodzina von Bornsdorf, a następnie ród von Knobelsdorf. W rękach Knobelsdorfów wieś pozostawała do 1664 roku, kiedy to majątek sprzedany został rodzinie von Morwitz. W 1802 roku właścicielami Trzebuli zostali Żychlińscy, a w późniejszym okresie rodzina Lichnowskich. W kolejnych latach majątkiem dysponowały rodziny von Groesen i von Stentsch. Na początku XX wieku, w latach 1900-1920, wieś należała do rodziny von Finckerstein.
Założenie w Trzebuli powstało prawdopodobnie z inicjatywy rodziny Żychlińskich. Murowany, neoklasycystyczny pałac został wzniesiony w 3. ćw. XIX wieku, na zrębach starszej budowli, której relikty zachowały się w piwnicach pałacu.
Pałac rozplanowany jest na rzucie podkowy z elewacją frontową, zwróconą w kierunku wschodnim. Jednokondygnacyjny, podpiwniczony budynek z dwukondygnacyjnym ryzalitem, nakryty został dachem dwuspadowym w części środkowej oraz pulpitowymi nad ryzalitami elewacji zachodniej. Fasada zakomponowana jako dziewięcioosiowa, została zaakcentowana w części środkowej trzyosiowym, dwukondygnacyjnym ryzalitem pozornym. W osi środkowej umieszczone zostało wejście główne. Układ horyzontalny fasady podkreśla cokół oraz gzyms międzykondygnacyjny. Prostokątne otwory okienne, ujęte w profilowane obramienia, zwieńczone zostały prostymi naczółkami. Elewacja ogrodowa, zachodnia, bardziej urozmaicona, została rozczłonowana dwukondygnacyjnym ryzalitem, w części środkowej oraz ryzalitami narożnymi. Ryzalit środkowy, zwieńczony tympanonem, skomunikowany został ze skrzydłami bocznymi łącznikami mieszczącymi po dwa półkoliście zamknięte okna. Elewacje boczne, sześcioosiowe, mają otwory okienne opracowane analogicznie do elewacji wschodniej i zachodniej.
Po II wojnie światowej pałac wraz z parkiem i zabudowaniami gospodarczymi został oddany w zarząd PGR. Do 1972 roku pałac zamieszkany był przez pracowników gospodarstwa. Następnie, do 1981 roku, budynek był nieużytkowany i uległ znacznej degradacji. Po roku 1981, znowu był użytkowany jako mieszkania. Wówczas przeprowadzono remont pałacu, w ramach którego wykonano niezbędne prace zabezpieczające oraz wymieniono dach i stropy. Obecnie pałac jest opuszczony.
