Geneza miasta wiąże się z grodem państwowym, który w 1109 stawił czoło wojskom cesarskim Henryka V. Położenie dawnej warowni, 1,5 km na zachód od dzisiejszego miasta, zlokalizował w 1962 Edward Dąbrowski. Przeprowadzone w latach 1984–1996 przez Sławomira Moździocha badania archeologiczne ustaliły, że oprócz militarnej, gród pełnił w regionie także funkcje
Zbudowany w XVIII w. na reliktach starszej budowli obronnej. O zamku w Bytnicy mówią źródła z 1477, w związku z wojną sukcesyjną o księstwo głogowskie. Barokowa rezydencja została gruntownie przebudowana w 1808, a po 1945 i 2002 była remontowana. Obiekt jest murowany, na planie wydłużonego prostokąta z ryzalitem od frontu
Barokowa, zbudowana w kon. XVIII w., jest budynkiem murowanym, prostokątnym w planie, dwutraktowym, parterowym, nakrytym dachem naczółkowym.
Wymieniony jest w 1308 wśród kościołów diecezji poznańskiej. Obecny, barokowy, zbudowany został w latach 1745–1750, jako ewangelicki. Był remontowany w XIX w. i w 1998. Świątynia jest orientowana, murowana, założona na planie trapezu, nakryta dachem mansardowym z drewnianą wieżą w kalenicy, zwieńczoną hełmem z latarnią. Wnętrze przekryte jest stropem wspartym
Wzmiankowana w 1308 wieś Bitenisz, w 1. poł. XVI w., gdy władała nią rodzina Rothenburgów, otrzymała prawa miejskie. Jednak w źródłach po 1575 nazywana jest wsią. Śladem po nieudanej lokacji jest zachowany w południowej części miejscowości prostokątny plac rynkowy ze zwartą zabudową mieszkalną. Jedną pierzeję rynku wytyczono zbieżnie z drogą
Powstała najpewniej w kon. XV w., została przebudowana w XVII i XVIII w., a w XIX obniżona do dwóch kondygnacji i nakryta dachem płaskim. Wraz z tym przekształcono okna, a drewniane schody zewnętrzne na piętro zastąpiono murowanymi. Obiekt jest murowany z kamienia i cegły, prostokątny w planie. Zachowały się sklepienia
Został zbudowany w 1849 w kształcie nawiązującym do architektury renesansowej. W 50.latach XX w. był remontowany z adaptacją na szkołę. Murowany, założony jest na planie prostokąta z ryzalitami od wschodu i zachodu oraz wieżą od południa, nakryty dachami trzy- i czterospadowymi. Zachowała się stolarka i wystrój sztukatorski z czasu budowy.
Zbudowany ok. poł. XIX w., neoromański, salowy na planie prostokąta z wieżą od zachodu, nakryty dachem dwuspadowym.
Pierwotny kościół z pocz. XIV w., przejęty w XVI w. na ponad 150 lat przez protestantów, został w 1846 gruntownie przebudowany, wg proj. Leonarda Dorst Schatzberga, otrzymując kształt neogotycki. Budowla jest orientowana, murowana, jednonawowa z prosto zamkniętym prezbiterium, zakrystią i kaplicą od północy. Od zachodu przylega, dostawiona w 1846, wieloboczna
Wzniesiony w 1. poł. XIV w., został przebudowany w XVI, XVII i XIX w. Ostania przebudowa spowodowała zatarcie cech stylowych kościoła. Jest orientowany, murowany z kamienia, jednonawowy, z prosto zamkniętym prezbiterium, zakrystią od północy, wieżą od zachodu, nakryty dachami dwuspadowymi; wieża ostrosłupową iglicą. W prezbiterium sklepienie kolebkowo-krzyżowe (XVI w.), w
