Wzniesiony w pocz. XIV w., został przebudowany w XVI w., gdy przejęli go protestanci oraz ponownie w czasach nowożytnych, gdy dobudowano kruchtę i przekształcono okna. Odkrytą w 1982 polichromię ścienną z 1491 poddano konserwacji wykonanej przez D. Drążkowską. Kościół jest orientowany, murowany z kamienia, jednonawowy, z prostokątnym prezbiterium, zakrystią od
Wzniesiony w pocz. XIX w., klasycystyczny. Po 1945 zaadaptowany został na ośrodek wczasowy i przekształcony w układzie wnętrz. Obecnie jest własnością prywatną. Murowany, na planie prostokąta, piętrowy, nakryty dachem czterospadowym. Wejście główne w fasadzie poprzedza portyk. Pałac otoczony jest parkiem krajobrazowym.
Neoromański, wzniesiony w 1853, uszkodzony w 1945 i wyremontowany. Jest budowlą murowaną z cegły, salową na planie prostokąta.
Neorenesansowy, zbudowany w latach 1856–1859, wg proj. Augusta Stülera, który połączył w budowli elementy renesansu angielskiego i niemieckiego. W latach 30. XX w. rezydencja zaadaptowana została na szkołę, obecnie zaś stanowi bazę kulturalną wsi. Budowla jest murowana, w układzie planu prostokątna, z oktogonalnymi wieżami w narożach, dwu- i półtraktowa z
Wzniesiony po spaleniu w 1660 starszej świątyni, wzmiankowanej w 1439 i 1510, został w XVIII w. powiększony o kaplicę. W latach 1978–1980 kościół rozbudowano wg proj. Z. Dłużewskiego, dostawiając dwa aneksy. Jest orientowany, murowany, jednonawowy na planie kwadratu, z półkoliście zamkniętym prezbiterium, zakrystią i kaplicą od północy oraz dobudówkami od
Wzniesiony w kon. XVII w., został przebudowany ok. 1780 (portyk od strony ogrodu, klatka schodowa w sieni), ok. 1820 (nowy wystrój wnętrza z malowidłami) i gruntownie w 1851, prawdopodobnie wg proj. Georga Friedricha Hitziga. Rezydencja została wtedy, podwyższona o trzecią kondygnację i otrzymała neogotycki wygląd. Pałac jest murowany, założony na
Zbudowany w kon. XVII w., jako ewangelicki, został w latach 1825–1829 powiększony o wieżę i przebudowany w stylu neogotyckim, zapewne wg proj. K. F. Schinkla (robotami kierował inspektor budowlany Elchner). Był restaurowany w 2006. Kościół jest orientowany, murowany, jednonawowy, z transeptem, zakrystią od północy i wieżą od zachodu, nakryty dachami
Zbudowany w pocz. XIV w., został powiększony o zakrystię i wieżę w XV w. Był remontowany w 1674, 1710 oraz w 2. poł. XIX w., gdy przekształcono otwory okienne. Od czasu reformacji do 1945 należał do protestantów. Gotycki kościół jest orientowany, murowany z kamienia, salowy na planie wydłużonego prostokąta, z
Z nadania Henryka Brodatego wieś otrzymały cysterki trzebnickie. Według tradycji książę ufundował tutaj również kościół. Obecny, wzniesiony po połowie XIX w. jest murowany, salowy, z wieżą od strony zachodniej.
Zbudowany został w kon. XIX w. Jest murowany, w planie prostokątny z ryzalitami, piętrowy, w części parterowy, o rozczłonkowanej bryle. Wystrojem elewacji nawiązuje do form klasycystycznych.
