Neorenesansowy, zbudowany w latach 1856–1859, wg proj. Augusta Stülera, który połączył w budowli elementy renesansu angielskiego i niemieckiego. W latach 30. XX w. rezydencja zaadaptowana została na szkołę, obecnie zaś stanowi bazę kulturalną wsi. Budowla jest murowana, w układzie planu prostokątna, z oktogonalnymi wieżami w narożach, dwu- i półtraktowa z korytarzem pośrodku, piętrowa, nakryta dachem czterospadowym. Czterokondygnacyjne wieże zwieńczone są hełmami ostrosłupowymi. Zakomponowane symetrycznie elewacje mają tryforyjne okna, umieszczone w pozornych wykuszach. Fasada i analogicznie ukształtowana elewacja ogrodowa, wzbogacone zostały trzykondygnacyjnymi pseudoryzalitami z portykiem.
Rokitno – bazylika mniejsza pw. Matki Bożej Rokitniańskiej
Kościół w Rokitnie należy do wybitnych przykładów sakralnej architektury doby baroku w Polsce. Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1378
