Związany pierwotnie z folwarkiem był siedzibą zarządców majątku. Klasycystyczny, zbudowany w kon. XVIII w., jest murowany, na planie prostokąta z pozornym ryzalitem od strony południowej, dwutraktowy, parterowy, nakryty dachem mansardowym. Trzyosiowy pseudoryzalit na osi fasady, w części środkowej ma formę półowalną.
Parterowy dwór powstały w zaraniu XIX w., został w końcu tamtego stulecia powiększony od wschodu o większy, piętrowy człon, stylowo eklektyczny, prostokątny w rzucie, nakryty dachem mansardowym. Elewacje obiektu zdobione są detalem architektonicznym, narożnymi wykuszami, a wejście od strony parku poprzedzone jest portykiem.
Wzniesiony w ostatniej ćw. XIX w., w stylu eklektycznym, jest budowlą murowaną, prostokątną w planie, parterową na znacznie wyniesionych piwnicach, z użytkowym poddaszem, nakrytą dachem dwuspadowym. Wejście na osi fasady, ujęte skromnym portalem, zaakcentowane zostało wystawką zdobioną w narożach trójkątnego przyczółka rodzajem przysadzistych wieżyczek z krenelażem.
Obronna siedziba rodziny von Lütwitz z 1. poł. XVI w., przebudowana w 1698, została w 2. poł. XVIII w. przekształcona w rezydencję. W przebudowie przeprowadzonej w zaraniu XIX w. siedzibie nadano znamiona stylowe klasycyzmu. Po 1945 obiekt znalazł się w gestii PGR, lecz w 60. latach został opuszczony, popadając z
Skromna siedziba dworska z ok. 1800, została w pocz. XX w. przebudowana i powiększona i piętrowy aneks. Dwór jest murowany, na planie dwóch przyległych prostokątów. Część starsza jest parterowa, dwutraktowa z sienią przelotową na osi poprzecznej. Elewacje frontowa i ogrodowa mają pośrodku pozorne ryzality z wejściami, podwyższone wtórnie (pocz. XX
Klasycystyczny, wzniesiony w kon. XVIII w., odbudowany po pożarze w 1848, jest budowlą murowaną, prostokątną w planie, dwutraktową, piętrową, nakrytą dachem naczółkowym. W czasie remontu obiektu w 60. latach XX w. zmieniony został układ wnętrz. Aktualnie pałac jest własnością Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii w Zabrzu.
Obecnie budynek Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie. Jest to druga, bliźniaczo podobna do zamku w Lubniewicach, rezydencja rodziny von Waldow, wzniesiona w 1910. Wielkokubatorowa budowla o rozczłonkowanej bryle, różnorodnością elementów nawiązuje do architektury późnoromantycznej, a przez okazałą wieżę do średniowiecznych założeń zamkowych.
Wybudowany ok. 1770, pełnił prawdopodobnie także funkcję karczmy. Obiekt jest murowany, prostokątny w planie, piętrowy, nakryty dachem naczółkowym. Sala na parterze przekryta jest sklepieniem kolebkowym z lunetami.
Barokowa architektura pałacu, wzniesionego w 1727, została pozbawiona stylowego detalu w czasie remontu w XIX w. i odbudowy po pożarze w 1983. Obiekt jest murowany, prostokątny w planie, z ryzalitem od wschodu, piętrowy, nakryty dachem czterospadowym z wystawkami. W pomieszczeniach parteru zachowały się sklepienia kolebkowo-krzyżowe i kominek zdobiony dekoracją heraldyczną.
Wzniesiony w 2. poł. XVIII w., został rozbudowany o boczne skrzydło w pocz. XX w. oraz przekształcony wewnętrznie w 1973, przy adaptacji na szkołę. Obecnie stanowi własność prywatną lecz nie jest użytkowany. Murowany, ma plan w kształcie litery T, w starszej części parterowy z wysokim podpiwniczeniem, nakryty dachem naczółkowym, w
