Zbudowany w XIV w., w czasach nowożytnych został powiększony o zakrystię i kruchtę. W 1722 przekształcono okna i wnętrze nawy, a w 1798 dostawiono wieżę. Był remontowany w 1876 i 1984. Od pocz. reformacji do 1945 należał do ewangelików. Gotycko-barokowy kościół jest orientowany, murowany, jednonawowy, z prostokątnym w planie prezbiterium,
Wczesnogotycka świątynia z kon. XIII w. została spustoszona w czasie wojny trzydziestoletniej. Przy odbudowie podwyższono nieco mury i przesklepiono prezbiterium kolebką. Od XIX w. kościół stał opuszczony, a do kultu przywrócony w 1948. Jest orientowany, murowany z kamienia i rudy darniowej, jednonawowy z prostokątnym w rzucie prezbiterium, z zakrystią od
Gotycki, zbudowany w XIV w., powiększony o zakrystię, kaplicę i wieżę oraz przesklepiony w kon. XV w. W XVIII w. dostawiono kruchtę. Kościół jest orientowany, murowany, salowy o trójbocznym zakończeniu od wschodu, z zakrystią i kaplicą od północy, wieżą od zachodu i kruchtą od południa. Czworoboczna wieża przechodząca u góry
Wzniesiony ok. 1300, został przebudowany w XV w. (sklepienie prezbiterium), powiększony o wieżę w XVI w., odbudowany po pożarze w 1668 z przekształceniem okien, remontowany wielokrotnie, m.in. w 70 latach XX w. Gotycka budowla jest orientowana, murowana z kamienia, jednonawowa z prosto zakończonym prezbiterium, zakrystią i kaplicą od północy, wieżą
Zbudowany w XIV w. (wzmiankowany w 1381), został w XV w. powiększony o wieżę, zwieńczoną hełmem z latarnią w 1750, restaurowany w 1905. Od początków reformacji do 1945 był w posiadaniu ewangelików. Gotycka świątynia jest orientowana, murowana z kamienia, jednonawowa z trójbocznie zamkniętym prezbiterium, zakrystią od południa i wieżą od
Kościół powstał ok. 1600 w wyniku gruntownej przebudowy starszej świątyni, wzmiankowanej w 1295. Renesansowa budowla jest orientowana, murowana, jednonawowa, z zamkniętym prosto prezbiterium, zakrystią od północy, kruchtą od południa i wieżą od zachodu, nakryta dachami dwuspadowymi. Wnętrze przekryte sklepieniami kolebkowo-krzyżowymi, ma wyposażenie barokowe, a z czasów wcześniejszych gotycką rzeźbę Matki
Zbudowany w XVIII w. na zrębach kościoła wzmiankowanego w 1376, został powiększony o wieżę w kon. XIX w.; remontowany w 1963. Barokowa budowla jest orientowana, murowana, jednonawowa z trójbocznie zamkniętym prezbiterium, zakrystią od północy i neogotycką wieżą od zachodu. Barokowe wyposażenie wnętrza pochodzi z czasu budowy kościoła. Z czasów wcześniejszych
Powstała w 1824, wzniesiona na miejscu poprzedniej, zniszczonej pożarem. Klasycystyczna, murowana, prostokątna w planie, nakryta jest dachem naczółkowym. Elewacje boniowane, rozczłonkowane pilastrami, mają dwie kondygnacje okien, z których górne są koliste. Wnętrze pozbawione zostało wyposażenia po 1935, gdy Niemcy przewieźli międzyrzeckich Żydów do granicy z Polską w rejon Zbąszynia. Od
Pierwotnie ewangelicki, zbudowany w latach 1828– 1833 w stylu klasycystycznym. Projektantem świątyni był prawdopodobnie K. F. Schinkel. Skierowany stroną prezbiterialną na północ, kościół jest murowany, salowy na planie prostokątna, z wyodrębnioną wewnętrzną absydą, z wieżą od północy między klatkami schodowymi prowadzącymi na empory, nakryty dachem dwuspadowym. Wnętrze przekryte stropem, opięte
Wzniesiony w 1834, jako ewangelicki, na miejscu kościoła wzmiankowanego w 1407. Jest budowlą orientowaną konstrukcji szkieletowej, salową o trójbocznym zamknięciu od wschodu, z wieża od zachodu, nakryty dachem wielospadowym. Wieża ma dach czterospadowy, zwieńczony latarnią z ostrosłupowym hełmem. Wnętrze obiegają empory.
