Późnoromański, wzniesiony w pocz. XIII w., został w XV w. przedłużony w kierunku zachodnim, a w XVIII w. powiększony o zakrystię i kruchtę. W 1965 i 1996 poddany był renowacji. Kościół jest orientowany, murowany z cegły (starsza część) i kamienia, jednonawowy z kwadratowym w rzucie prezbiterium, zakończonym półkolistą absydą, zakrystią
Został zbudowany w 1882, jako ewangelicki. Jest murowany z cegły, jednonawowy na planie prostokąta z pięcioboczną absydą prezbiterialną od wschodu, z zakrystią przy absydzie i czworoboczną wieżą od zachodu.
Neoklasycystyczny, z ok. poł. XIX w., po spaleniu w 1945 został odbudowany w 1961, a hełm wieży w 2004. Jest murowany, prostokątny w planie, dwutraktowy, piętrowy, z wieżą wtopioną w bryłę, zlicowaną z fasadą, zwieńczoną kopulastym hełmem z latarnią.
Zbudowany w 1783 w stylu klasycystycznym, jest orientowany, murowany, salowy na planie prostokąta, z półkolistą absydą od wschodu i wieżą od zachodu, nakryty dachem dwuspadowym. Wnętrze z drewnianym stropem obiegają empory. Elewacje, zdobione pilastrami, mają dwie kondygnacje okien. Wieżę nakrywa dach czterospadowy zwieńczony kopułą.
Wzniesiony na miejscu spalonej w 1740 kaplicy szpitalnej, został przekształcony w fasadzie przy odbudowie po pożarze w 1832. Jest orientowany, murowany, jednonawowy, z półkoliście zamkniętym prezbiterium, zakrystią od północy, nakryty dachem dwuspadowym z sygnaturką w kalenicy.
Wzmiankowany w 1334, był najpewniej konstrukcji drewnianej. Obecny kościół powstał w latach 1734–1740, z fundacji Adama Ponińskiego, kasztelana poznańskiego i starosty babimojskiego. Po pożarze w 1832 został odbudowany z przekształceniem wież. W latach 1888, 1939 i 1963 był restaurowany. Późnobarokowy, częścią prezbiterialną skierowany na zachód, murowany, trójnawowy w układzie bazylikowym,
Miasto rozwinęło się z osady targowej, przy trakcie z Poznania na Łużyce, w miejscu przeprawy przez Gniłą Obrę. Babimost, należący do Wielkopolski, w kon. XIII w. dostał się we władanie książąt głogowskich, lecz w 1329 Władysław Łokietek przywrócił go Polsce. Prawa miejskie uzyskał w XIII lub w pocz. XIV w.
Budynek dawnego klasztoru sióstr Magdalenek w Szprotawie, tworzący południową pierzeję placu Kościelnego, pierwotnie wchodził w skład większego, wieloskrzydłowego założenia. Jego układ widoczny jest na fotografiach lotniczych miasta wykonany w latach 30-tych XX wieku. Najstarszy budynek klasztorny, pokrywający się obrysem z obecnym, powstał zapewne przed 1314 rokiem z fundacji księżnej Mechtyldy
W okresie pomiędzy sierpniem 1968 r. a 1976 r. z kościoła w gminie Nowe Miasteczko został skradziony (zaginął?) obraz Matki Bożej Wspomożenia Wiernych (in. Matki Bożej Pomocnej, Matki Bożej Passawskiej). Obraz olejny na płótnie w kształcie prostokąta stojącego o wymiarach około: 90×71 cm. Namalowany zapewne w 2 poł. XVII w.
Zakończono pierwszy etap prac konserwatorskich i restauratorskich przy historycznej stolarce okiennej w kościele filialnym pw. św. Józefa w miejscowości Rogoziniec (gm. Zbąszynek), wpisanym do rejestru zabytków pod nr 2141. Prace obejmowały oczyszczenie powierzchni drewna, uzupełnienie ubytków, zabezpieczenie przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych oraz odtworzenie historycznej kolorystyki, która poprzedzona została wykonaniem
