Temat wiodący tegorocznych obchodów Europejskich Dni Dziedzictwa w Polsce brzmi: Gdzie duch spotyka się z przestrzenią – świątynie, arcydzieła, pomniki. Takie sformułowanie tematu ma na celu zwrócenie uwagi na fakt, że wiele zabytków jest nośnikami istotnych społecznie wartości duchowych związanych z wiarą, sztuką i historią. Powszechne poznanie tych wartości może
Zachowany do dnia dzisiejszego w Zaborze pałac, w którym mieści się Centrum Leczenia dzieci i Młodzieży, wzniesiony został przez hr. Heinricha Johanna von Dünnewald w 4 ćwierci XVII wieku w typie wczesnobarokowych rezydencji francuskich. Po 1745 roku został rozbudowany w okazałą barokową rezydencję przez hr. Friedricha Augusta von Cosel. W
Trwają prace remontowe obejmujące elewacje południową, wschodnią i zachodnią pałacu w Zaborze. Jest to ostatni etap prac remontowych przy elewacjach zewnętrznych pałacu. Warto przypomnieć, iż od 2013 r. prowadzone są badania i prace konserwatorskie oraz roboty budowlane mające na celu doprowadzenie elewacji obiektu do stanu jak najbardziej zbliżonego do pierwotnego.
Latem 2014 roku w trakcie remontu pałacu w Zaborze natrafiono na sgraffita, którymi ozdobione były elewacje starszej, nieznanej dotąd budowli, pochodzącej najprawdopodobniej z początku XVII wieku, co rzuca nowe światło na dzieje zabytku i fazy jego budowy. W związku z tym podjęto badania i prace konserwatorsko-restauratorskie odkrytych dekoracji. Program prac
W związku z prowadzonymi pracami związanymi z remontem elewacji pałacu w Zaborze dokonano odkrycia nieznanych wcześniej dekoracji, które stanowiły dawny wystrój zabytkowego pałacu. Pałac w Zaborze w zasadniczym zrębie jest budowlą XVII-wieczną, prezentującą typ wczesnobarokowych rezydencji francuskich. Na jego obecny kształt duży wpływ miała przebudowa po pożarze w 1745 roku
Zespół pałacowo-parkowy położony jest w pd.-wsch. części wsi Zabór (niem. Saabor, a od 1936 r. Fürsteneich). Kompleks tworzą: wczesnobarokowy pałac otoczony fosą, 5 barokowych oficyn okalających owalny dziedziniec z usytuowaną w środku fontanną, a także park o charakterze krajobrazowym umiejscowiony na pd.-wsch. od rezydencji. Park o powierzchni ok. 19,10 ha
W ramach działań związanych z przystosowaniem pomieszczeń pałacu dla potrzeb szpitala, przeprowadzone zostały badania konserwatorskie warstw tynkarskich i malarskich. Na ich podstawie stwierdzono występowanie obszarów polichromii. Przypuszczać można iż pochodzą one z okresu władania obiektu przez ród Schönaich-Carolat. Dolna granica ich powstania to prawdopodobnie lata trzydzieste XIX wieku. Górną granicę powstania polichromii można wyznaczyć na początek XX wieku. Odkryte dekoracje malarskie stanowią ważny dokument
Historia założenia dworskiego sięga lat 40-tych XVIII wieku, gdy właścicielem Zaboru został Fryderyk August von Cosel. Najwcześniejszym przekazem ikonograficznym dotyczącym ogrodów jest rysunek F.B. Wernhera. Przekazuje nam wygląd osiowego założenia ogrodowego rozciągającego się na płd. – wsch. od pałacu i oddzielonego od niego jednym z ramion fosy, przez które przerzucony
Pałac w Zaborze położony jest w południowo-wschodniej części wsi, w zespole, w skład którego wchodzą m.in.: pięć barokowych oficyn, otaczających dziedziniec i park. Pałac stanowi dominujący i najstarszy element założenia. Otoczony jest dobrze zachowaną suchą fosą, nad którą przerzucone są od strony podwórza i ogrodu murowane mosty. Wieś po raz
