W 2004 r. w zielonogórskim ratuszu natrafiono na nieznane dotąd piwnice, które nie były naniesione na inwentaryzacji z 1958 r. Fakt ten uzasadniał konieczność podjęcia badań architektonicznych, których celem było znalezienie odpowiedzi na temat formy i kolejnych faz przekształceń gotyckiej budowli.
W 2006 roku zespół dr. Cz. Lasoty przeprowadził badania architektoniczne, które zbiegły się z rozpoczętym w lipcu tego roku remontem północnego skrzydła. Spod licznych warstw tynku odsłonięta została ceglana ściana gotyckiego ratusza, do której w XIX wieku przybudowano remontowane skrzydło. W trakcie prac konserwatorsko-restauratorskich, zrealizowanych w końcu 2006 r., odsłonięto i wyeksponowano we wnętrzu klatki schodowej skrzydła północnego gotycki szczyt z bogatą artykulacją blend o wykroju łuku kotarowego i odcinkowego, fragmenty płyciny podszczytowej, wnęki i relikty otworów okiennych.
Badania potwierdziły datowanie zielonogórskiego ratusza na wiek XV oraz określiły jego zasięg – gotyckie mury zachowały się na wysokości dwóch kondygnacji wraz z zarysem szczytu północnego i wieżą. Odkryto również pozostałości kramów sukienniczych zrealizowanych równocześnie z budową ratusza po jego wschodniej stronie. Jednocześnie odsłonięte zostały oryginalne tynki blend oraz otworów okiennych, które poddano w początkach 2007 r. kompleksowym zabiegom konserwatorsko-restauratorskim.
Jako szczególnie cenne oceniono relikty cienkowarstwowych tynków wapiennych, które należą do nielicznych oryginalnych średniowiecznych tynków, które zachowały się w budowlach świeckich na terenie województwa lubuskiego. W dn. 6 kwietnia br. w ratuszu odbędzie się prezentacja wyników badań i prac konserwatorskich zarówno mieszkańcom Zielonej Góry jak i mediom.
