Nowe Miasteczko, pow. nowosolski – domy mieszkalne
Zachowała się zwarta zabudowa przy Rynku i wychodzących z niego ulicach, pochodząca z XVIII i XIX w., piętrowa, sytuowana kalenicowo i szczytowo.
Menu
Zachowała się zwarta zabudowa przy Rynku i wychodzących z niego ulicach, pochodząca z XVIII i XIX w., piętrowa, sytuowana kalenicowo i szczytowo.
Położona przy kościele parafialnym. Została zbudowana w 1811 w stylu klasycystycznym. Jest murowana, prostokątna w planie, parterowa z użytkowym poddaszem, nakryta dachem naczółkowym. Wejście w fasadzie prowadzi przez wgłębiony, dwukolumnowy portyk.
W zabudowie mieszkalnej Nowej Soli najcenniejszym jest zespół 11 – domów dawnej kolonii braci morawskich, położonych w kwartale ulic Wrocławskiej, Muzealnej i Wróblewskiego. Pochodzą one z 1764 roku i mimo pewnych przekształceń zachowały pierwotny charakter. Są murowane, piętrowe, o dachach dwuspadowych. Przy wszystkich ważniejszych ulicach miasta znajduje się zwarta zabudowa,
Magazyn przy ul. Wróblewskiego, zbudowany został w 1764, jako prostokątny w rzucie, piętrowy, nakryty dachem mansardowym z wystawką dla dźwigu nad wejściem do obiektu. Na poddaszu zachowało się drewniane urządzenie dźwigowe z czasu budowy obiektu. Magazyn przy pl. Solnym murowany, na planie wydłużonego prostokąta, parterowy, z wysokim dachem z powiekami,
W położonym opodal pałacu dawnym folwarku zachowały się zabudowania gospodarcze (przebudowane) i dwie oficyny z XVIII w., zamieszkane.
Późnobarokowa, zbudowana w 4. ćw. XVIII w., jest budynkiem murowanym, w planie prostokątnym, piętrowym, nakrytym dachem naczółkowym. Dwutraktowe wnętrza parteru przekryte są sklepieniami kolebkowo-krzyżowymi.
Zbudowana ok. 1820, późnoklasycystyczna, jest murowana, prostokątna w planie, dwutraktowa, parterowa, nakryta dachem mansardowym. Fasada obiektu urozmaicona jest na osi pseudoryzalitem, przechodzącym w wystawkę.
Wzniesiona w 1. ćw. XIX w., jest budowlą murowaną, prostokątną w planie, parterową, nakrytą dachem naczółkowym. Fasadę urozmaica na osi pozorny ryzalit, piętrowy zwieńczony szczytem. W czasie prowadzonych po 1990 remontów przekształcono część otworów okiennych, ze szkodą dla zabytku
W Międzyrzeczu istnieje duży zespół zabytkowej zabudowy mieszkalnej. Najstarsze domy, wzniesione po pożarze miasta w 1827, skupione na obszarze starego ośrodka, tworzą zwarte ciągi przy rynku i sąsiednich ulicach. Posiadają znamiona stylowe późnoklasycystyczne, są murowane, piętrowe, sytuowane kalenicowo, nakryte wysokimi dachami dwuspadowymi, często z wystawkami bądź oknami powiekowymi. Fasady licznych
Została wzniesiona w XVIII w., przebudowana w XIX i XX w. Zatarciu uległ układ wnętrz, lecz zachował się pierwotny kształt bryły. Jest budowlą murowaną, założoną na planie wydłużonego prostokąta, parterową, nakrytą dachem dwuspadowym. Na osi dłuższych elewacji występują okazałe wystawki.