Trwają prace konserwatorskie przy zabytkowym wystroju sali lustrzanej (in. sali balowej) w skrzydle południowym pałacu w Zaborze. Wystrój sztukatorski ścian i sufitu sali wraz ze sztukatorsko opracowanymi dwoma kominkami w ścianie północnej pałacu w Zaborze, objęty ochroną prawną poprzez wpis do rejestru zabytków pod nr L-B-152/poz.1-15, decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Zielonej Górze z dnia 01.09.2014 r. Aranżacja sali jest związana z przebudową pałacu w II poł. XVIII w., po 1750 r., kiedy to właścicielem pałacu był Fryderyk August Cosel, syn augusta Mocnego i hrabiny Cosel. Badania stratygraficzne na sklepieniu i ścianach sali dowiodły, że pierwotna kolorystyka partii tynkowanych sklepienia i płaszczyzn w obrębie fasety była chłodniejsza niż obecnie. Była to szara, perłowa biel. Wystrój wnętrza zachowany jest czytelnie, w dość dobrym stanie. Główne zniszczenia powstały po II wojnie światowej wskutek dewastacji, a także pożaru. Obecny stan jest wynikiem przeprowadzonych w latach 1958 – 1960 prac konserwatorskich. Z tego czasu pochodzą złocenia detalu wykonane płatkami szlagmetalu. Podczas prowadzonych obecnie prac nie natrafiono na ślady oryginalnych złoceń w technice złota płatkowego, a jedynie na wtórne złocenia szlagmetalem. Stąd nasuwa się wniosek, iż pierwotnie dekoracje nie posiadały złoceń. Ponadto w trakcie prac w pobliżu jednego z kominków natrafiono na fragment dekoracji stiukowej w kolorystyce biało-szarej, w dolnej partii ścian, która dotychczas była przesłonięta drewnianą boazerią z nabitym materiałem. Odkrycie to pozwala na przywrócenie dolnym partiom ścian wykończenia zgodnie z techniką pierwotną.
Sala balowa to jedno z nielicznych wnętrz pałacu zachowane w formie bliskiej oryginałowi. Głównym celem prowadzonych obecnie prac konserwatorskich jest przywrócenie historycznego wyglądu sali lustrzanej, pochodzącego z okresu XVIII-w. przebudowy. Dekoracje sztukatorskie wykonano na najwyższym poziomie artystycznym. Bogaty, sztukatorski wystrój ścian i sufitu, wielkie kryształowe lustra nad kominkami z dekoracyjnym obramieniem stanowią jeden z najcenniejszych przykładów sztuki rokokowej tego rejonu.
Sala balowa to jedno z nielicznych wnętrz pałacu zachowane w formie bliskiej oryginałowi. Głównym celem prowadzonych obecnie prac konserwatorskich jest przywrócenie historycznego wyglądu sali lustrzanej, pochodzącego z okresu XVIII-w. przebudowy. Dekoracje sztukatorskie wykonano na najwyższym poziomie artystycznym. Bogaty, sztukatorski wystrój ścian i sufitu, wielkie kryształowe lustra nad kominkami z dekoracyjnym obramieniem stanowią jeden z najcenniejszych przykładów sztuki rokokowej tego rejonu.
