Rekonstrukcja rzeźbiarskich elementów zdobiących fontanny w parku pałacowym w Żaganiu

Trwają ostatnie przygotowania w zakresie odtworzenia rzeźb zdobiących pierwotnie fontanny w żagańskim parku. Przygotowane w pracowni modele w proporcjach  1:1 zostaną przewiezione do odlewni, gdzie wykonane zostaną odlewy ze stopu metali.  
Park pałacowy w Żaganiu to jedno z największych tego typu założeń na terenie województwa lubuskiego. Zajmujący powierzchnię ponad 77 ha park jest zlokalizowany w pd.-wsch. części miasta. Jego granice od wschodu przebiegają  przez Most Ludwika, most żelazny, ul. Żelazną, których dotyczy inwestycja. W części północnej parku zlokalizowany jest pałac, który wzniesiono na miejscu zamku piastowskiego dla Albrechta von Wallensteina. We  wschodniej części założenia zlokalizowany jest gotycki kościół pw. Krzyża Świętego oraz zespół szpitalny pw. św. Doroty. Rzeka Bóbr i jej odnogi  dzielą naturalnie park na trzy części: pn. – park przedni lub ogród pałacowy, zw. ob. Parkiem Pałacowym, środkową – park środkowy lub Bażanciarnię, zw. ob. Bażanciarnią oraz pd.- wsch. – park górny lub Kammerau, ob. Park Górny. Ogród pałacowy zaprojektowano jako ozdobny, z bogatym wystrojem kwiatowym, licznymi budowlami, fontannami i rzeźbami. Pozostałe części parku ukształtowano jako bardziej naturalne. Kompozycja całego założenia oparta jest o system bliższych i dalszych widoków na poszczególne scenerie w ogrodzie pałacowym. Wszystkie części parku powiązano kompozycyjnie główną osią widokową, biegnącą od najważniejszego punktu widokowego w całym parku (d. Wzgórze Piotra) w kierunku pałacu, wzdłuż przesieki w środkowej części Bażanciarni. Cechy malowniczości nadawało parkowi m.in. zestawienie elementów regularnych (np. Ogród Holenderski) z naturalnym krajobrazem, liczne klomby, unikatowe elementy dekoracyjne (np. Dąb Kwiatowy zw. Dębem Lulu i Fontanna Kwiatowa), gaje, miejsca zaciszne, sztuczny półwysep i staw, budowle tworzące tło dla wystroju kwiatowego, budowle „gotyckie”, stare drzewa, niekiedy sadzone pojedynczo, głazy oraz surowy krajobraz we wsch. i pd. części parku górnego.