W dniu 10 grudnia 2017 r. zorganizowano w pałacu w Zaborze ostatnią z zaplanowanych w tym roku imprez związanych z popularyzacją zabytkowych rezydencji województwa lubuskiego w ramach cyklu koncertów jazzowych. Stowarzyszenie Przyjaciół Piekarni CK we współpracy z Lubuskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków i Centrum Leczenia Dzieci i Młodzieży w Zaborze, zorganizowało koncert, na którym wystąpiła Paulina Gołębiowska z zespołem Yes4jazz. Jak poprzednio nie zawiodła publiczność. Blisko 150 osób przybyło do Zaboru aby wsyłuchać koncertu, posłuchać o historii rezydencji i zwiedzić wnętrza, które z uwagi na funkcję zabytku, udostępniane są jedynie okazjonalnie. Uczesticy koncertu mieli okazję podziwiać salę balową po pracach konserwatorskich, które zrealizowane zostały dzieki środkom przyznanym przez samorząd województwa lubuskiego. W ich trakcie usunięto wtórne przemalowania i złocenia wykonane szlakmatalem, przywracając piekno bogatej sztukatorskiej dekoracji o motywach ornamentalnych wici roślinnych, ptaków i putt, wykonanej w połowie XVIII w. Jest to jedno z najcenniejszych rokokowych wnętrz w architekturze rezydencjonalnej naszego regionu.
Zachowany do dnia dzisiejszego w Zaborze pałac, wzniesiony został przez hr. Heinricha Johanna von Dünnewald w 4 ćwierci XVII w. w typie wczesnobarokowych rezydencji francuskich. Po 1745 r. został rozbudowany w okazałą barokową rezydencję przez hr. Friedricha Augusta von Cosel. Z tego ookresu pochodzi m.in. wystrój Sali balowej. Niewielkie zmiany wprowadzono w XIX w., gdy należał on do rodu von Schoenaich.
W literaturze przedmiotu utrwalił się pogląd, że von Dünnewald wzniósł pałac na miejscu starszej, drewnianej siedziby, która została spalona. Wymaga on weryfikacji w związku z dokonanym w 2014 r. odkryciem. W trakcie remontu elewacji natrafiono na manierystyczne sgraffita, którymi ozdobione były elewacje starszej, nieznanej dotąd murowanej budowli. Sgraffita z Zaboru są analogiczne pod względem kompozycji, ornamentyki oraz techniki do wystroju elewacji pałacu w Broniszowie, datowanego na 1606 r., co rzuca nowe światło na dzieje pałacu w Zaborze i fazy jego budowy. Należy przyjąć, że już w początkach XVII w. wzniesiono tu murowaną siedzibę. Inicjatorem budowy był zapewne Christoph von Dyhrn, który w 1604 r. pojął za żonę Anne von Stentzsch, zaś cztery lata później został zamordowany na swoim zamku w Zaborze. Wspomniany po raz pierwszy w źródłach w 1608 r. zamek jest zapewne budowlą, na której ślady natrafiono w trakcie remontu. Nie ulega więc wątpliwości, iż historia pałacu w Zaborze wymaga uwzględniania jego starszej fazy tj. murowanego zamku, którego pozostałości należy szukać w strukturze skrzydła zachodniego pałacu, przyjmując czas powstania budowli, dekorowanej w technice sgraffita, z wykorzystaniem manierystycznej ornamentyki, na początek XVII w. W trakcie remontu na elewacjach wyeksponowano odkryte sgraffita. Można je obejrzeć spacerując wokół pałacu, natomiast wejście do środka w celu zwiedzania sali balowej wymaga uzgodnienia z dyrekcją Centrum Leczenia Dzieci i Młodzieży.
Zachowany do dnia dzisiejszego w Zaborze pałac, wzniesiony został przez hr. Heinricha Johanna von Dünnewald w 4 ćwierci XVII w. w typie wczesnobarokowych rezydencji francuskich. Po 1745 r. został rozbudowany w okazałą barokową rezydencję przez hr. Friedricha Augusta von Cosel. Z tego ookresu pochodzi m.in. wystrój Sali balowej. Niewielkie zmiany wprowadzono w XIX w., gdy należał on do rodu von Schoenaich.
W literaturze przedmiotu utrwalił się pogląd, że von Dünnewald wzniósł pałac na miejscu starszej, drewnianej siedziby, która została spalona. Wymaga on weryfikacji w związku z dokonanym w 2014 r. odkryciem. W trakcie remontu elewacji natrafiono na manierystyczne sgraffita, którymi ozdobione były elewacje starszej, nieznanej dotąd murowanej budowli. Sgraffita z Zaboru są analogiczne pod względem kompozycji, ornamentyki oraz techniki do wystroju elewacji pałacu w Broniszowie, datowanego na 1606 r., co rzuca nowe światło na dzieje pałacu w Zaborze i fazy jego budowy. Należy przyjąć, że już w początkach XVII w. wzniesiono tu murowaną siedzibę. Inicjatorem budowy był zapewne Christoph von Dyhrn, który w 1604 r. pojął za żonę Anne von Stentzsch, zaś cztery lata później został zamordowany na swoim zamku w Zaborze. Wspomniany po raz pierwszy w źródłach w 1608 r. zamek jest zapewne budowlą, na której ślady natrafiono w trakcie remontu. Nie ulega więc wątpliwości, iż historia pałacu w Zaborze wymaga uwzględniania jego starszej fazy tj. murowanego zamku, którego pozostałości należy szukać w strukturze skrzydła zachodniego pałacu, przyjmując czas powstania budowli, dekorowanej w technice sgraffita, z wykorzystaniem manierystycznej ornamentyki, na początek XVII w. W trakcie remontu na elewacjach wyeksponowano odkryte sgraffita. Można je obejrzeć spacerując wokół pałacu, natomiast wejście do środka w celu zwiedzania sali balowej wymaga uzgodnienia z dyrekcją Centrum Leczenia Dzieci i Młodzieży.
