Zbudowany ok. 1820 w stylu klasycystycznym, na zrębach barokowego dworu (zachowane piwnice). Po 1945 był opuszczony, a w latach 1965–1971 zaadaptowany na Dom Pomocy Społecznej. W latach 1987–1994 został rozbudowany wraz z rewaloryzacją klasycystycznych elewacji. Pierwotna część jest prostokątna w planie, piętrowa, nakryta dachem mansardowym. Elewacje zdobione są boniowaniem, fryzem
Wzniesiony w XIV w., został w kon. XV w. powiększony o kaplicę (obecnie kruchta), przebudowany w 1834 z zatarciem cech stylowych. W 1863 dostawiono neogotycką wieżę. Od czasu reformacji do 1945 należał do ewangelików. Jest budowlą orientowaną, murowaną, prostokątną w rzucie, z kruchtą od południa i wieżą od zachodu, nakrytą
Park pałacowy w Kamieniu Wielkim (niem. Gross Kammin) zajmuje pn.-wsch. część miejscowości i rozciąga się po pn. stronie dawnego pałacu ob. Domu Pomocy Społecznej oraz pozostałości zabudowy folwarcznej, zlokalizowanej wokół dziedzińca gospodarczego. Dojazd do zespołu pałacowo-parkowego prowadzi z głównej ulicy wiejskiej, wzdłuż tzw. Stawu Piaskowego, przez bramę i dalej długą
Pałac znajduje się w ramach zespołu pałacowo-parkowego w północno-wschodniej części miejscowości, na południe od zespołu folwarcznego. Budowla sąsiaduje z założeniem parku krajobrazowego, a po stronie zachodniej ze stawem wiejskim, tzw. Stawem Piaskowym. W ramach powojennej adaptacji zespołu na ośrodek pomocy społecznej, pałac rozbudowano i wzniesiono w jego sąsiedztwie zabudowania związane
