Powstały ok. 1900 prezentuje nurt architektury eklektycznej. Formą prostopadłościennej bryły, obrosłej różnego kształtu i gabarytu elementami w postaci szczytów, ryzalitów, wykuszy, wystawek, wieżyczek, kominów, odwołuje się do zamku Ludwika II bawarskiego. W otoczeniu rezydencji znajduje się park krajobrazowy. Zachował się pierwotny układ wnętrz z korytarzem między dwoma traktami i umieszczoną
Pochodzi z ok. 1815, zbudowany z inicjatywy Konstantego Mielęckiego. Jest budowlą klasycystyczną, parterową, nakrytą dachem naczółkowym. Piętrowy pseudoryzlit na osi fasady zwieńczony jest trójkątnym przyczółkiem. Położona opodal oficyna (nr 97) pochodzi z ok. 1840.
Klasycystyczny, wzniesiony w pocz. XIX w. staraniem Adama Mielęckiego, rozbudowany w 1880, jest parterowy, nakryty dachem naczółkowym. Fasadę wzbogaca wgłębiony portyk, flankowany kolumnami. Współczesne siedzibie są bliźniacze oficyny (nr 61, 62), parterowe o dachach naczółkowych.
Wzniesiony w XIV w., w następnym stuleciu otrzymał sklepienie w prezbiterium. W XVI w. dostawiono zakrystię, a w XVIII w. kruchtę i wieżę. W 1903 kościół został poddany kapitalnemu remontowi. W latach 1568–1700 był we władaniu ewangelików. Jest orientowany, murowany z kamienia i cegły, jednonawowy z czterobocznym prezbiterium, zakrystią i
