Szukaj

Polityka prywatności
projekt i realizacja Carbo Media

Budachów, park dworski

Park dworski położony jest w pn.-zach. części wsi Budachów (niem. Baudach), przy rozwidleniu lokalnych dróg. Założenie o powierzchni 8,5 ha zajmuje obszar o nieregularnym kształcie i cechach swobodnej kompozycji. Założenie od pd. i zach. graniczy z wiejską zabudową, zaś od pn. i wsch. z folwarkiem i ruinami dworu.
Park urządzono prawdopodobnie pod k. XVIII w. w układzie swobodnym, krajobrazowym, z partiami lasu naturalnego w części pn. i zach. Natomiast dwór położony na skraju podwórza folwarcznego pochodził z poł. XIX w., zbudowany zapewne na miejscu wcześniejszej rezydencji. W k. II wojny światowej dwór został prawie zupełnie spalony, a w latach 50. XX w. odbudowany. Z kolei w latach 80. XX w. obiekt został opuszczony, co doprowadziło do ponownej dewastacji i całkowitej ruiny. Obecnie park stanowi własność Gminy Bytnica.
Na pn. od dworu położony jest dawny ogród warzywny z niewielką ilością drzew i starą zabudową mieszkalno-gospodarczą, oddzielony od parku drogą prowadzącą w kierunku starej alei grabowej, biegnącej równolegle do pn. granicy założenia. Występują tu pojedyncze okazy drzew o ozdobnych formach tj. buk pospolity odmiana czerwonolistna (Fagus sylvatica ‘Atropunicea’), klon jesionolistny odmiana białopstra (Acer negundo ‘Variegatum’). W owym miejscu z uwagi na zawilgocenie terenu istniała sieć rowów odwadniających, obecnie zamulonych i zarośniętych. Dalej w kierunku zach. znajdują się centralnie położone dwie polany połączone całkowicie zarośniętą aleją. Rosną tu orzech włoski (Juglans regia) i stare odmiany jabłoni (Malus). Zach. część założenia od drogi biegnącej w kierunku pn. – pd. wznosi się stopniowo na pd., i stanowi park typu leśnego. Dominują tu buki pospolite (Fagus sylvatica), pojedynczo natomiast występują dąb szypułkowy (Quercus robur), lipa drobnolistna (Tilia cordata) i robinia akacjowa (Robinia pseudoacacia). Całkowicie odmienna krajobrazowo jest pd. część założenia, ze spadkiem w kierunku pd. W górnej jej części znajdują się pozostałości sadu owocowego. Wzdłuż tarasów prowadzone były alejki. Fragment ten pomimo znacznego zarastania przez samosiew posiada walory widokowe. W obrębie parku istnieją dwa stawy położone przy drodze wiejskiej. W drzewostanie dominują graby pospolite (Carpinus betulus), lipy, dęby oraz robinie akacjowe. Starodrzew w wieku ok. 200 lat tworzą dęby szypułkowe, wiązy szypułkowe (Ulmus laevis), buki pospolite (Fagus silvatica). Wiek przeważającej części drzew waha się w granicach 40-60 lat. Podszyt parkowy składa się z porzeczki złotej (Ribes aurea), tawuły japońskiej (Spirea japonica), śnieguliczki białej (Symphoricarpos albus) i śnieguliczki różowej (Symphoricarpos orbieulatus), trzmieliny brodawkowatej (Euonymus verrucosus), jaśminowca wonnego (Philadelphus coronarius), mahonii pospolitej (Mahonia aquifolium). Natomiast w runie i pod okapem drzew występuje bluszcz pospolity (Hedera helix).
Od zakończenia II wojny światowej nie przeprowadzono w parku poważnych prac pielęgnacyjnych i konserwatorskich. Opierając się na stanie istniejącym, należy stwierdzić, że jedyne elementy pozostałe z dawnego założenia to częściowo zachowany starodrzew, który uległ znacznemu zmniejszeniu, natomiast bujnie rozprzestrzeniły się samosiewy drzew i krzewów, utrudniające odczytanie dawnych powiązań kompozycyjnych. Drzewa iglaste, jak również drzewa najstarsze nagminnie usychają. Stan zdrowotny części młodszych drzew jest dość dobry. Układ drożny jest częściowo zatarty. Założenie parkowe wymaga rewaloryzacji.

Zobacz również

Rokitno – bazylika mniejsza pw. Matki Bożej Rokitniańskiej

Kościół w Rokitnie należy do wybitnych przykładów sakralnej architektury doby baroku w Polsce. Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1378

Żagań, powiat żagański – Kaplica Grobu Bożego (ul. Księżnej Żaganny 16)

Położona obok kościoła Nawiedzenia NMP, jest repliką kaplicy w Görlitz, wzorowanej na grobie Chrystusa w Jerozolimie. Powstała w 1598 z

Zobacz również

Skip to content