Kościół konsekrowano w 1294 r. W obecnej formie architektonicznej ukształtowany został w k. XIV lub pocz. XY w. Jest on trójnawową halą wybudowaną na planie prostokąta, z prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Od zachodu przylega kruchta a od strony południowej kruchta i kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej. Po południowej stronie prezbiterium dobudowano kaplicę z emporą na piętrze. Przy północnej ścianie prezbiterium wzniesiono zakrystię i wieżę.Elewacje mają ceglane lico, przepruto je oknami zamkniętymi ostrołukowo i odcinkowo. Wejścia o wykroju ostrołukowym kształtowane są uskokowo, zamknięte półkoliście, ujęte skromnymi portalami. Bryłę kościoła kryją wielospadowe dachy rozpięto nad poszczególnymi segmentami budowli. Nad przybudówkami wykonano zróżnicowane w formie daszki pulpitowe i dwuspadowe z naczółkami. Elewacje klasycystycznej wieży, której formę uzyskano w 1832 r. na górnych kondygnacjach podzielono profilowanym gzymsem, zaokrąglono na narożach i spięto pilastrami. Między nimi rozmieszczono wysmukłe prostokątne okna zamknięte półkoliście. Wieńczy je belkowanie z fryzem tryglifowym i profilowany gzyms. Nad całością wykonano taras z balustradą i obejściem wokół kopulastego hełmu, zdobionego krzyżem na kuli. Odbudowywana po licznych pożarach świątynia przetrwała zasadniczo w swej późnogotyckiej formie do dnia dzisiejszego i należy do cenniejszych zabytków miasta.
Rokitno – bazylika mniejsza pw. Matki Bożej Rokitniańskiej
Kościół w Rokitnie należy do wybitnych przykładów sakralnej architektury doby baroku w Polsce. Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1378
